La Douleur Exquise

Painted Soul 🌑🌑🌑🌑🌑🌑

-Siz neden öyle... diye başladı ve sustu.
- Ben ne? diye sordum.
- Siz şey...
- Ne?
- Siz şey... kitap gibi konuşuyorsunuz.

(Dostoyevski - yeraltından notlar)

Bölüm Şarkıları,

Duncan Laurence - arcade
Kahraman Deniz - garezi var
Alan Walker - faded
Manéskin - zitti e buoni
Alec Benjamin - let me down slowly (son sahne) +
Seksendört - kendime yalan söyledim (son sahne)

Müzik önerileri alabilirim ✍️

* İşaretini sona koyduğum cümleler, yeraltından notlar kitabından alıntıdır.

**
Aslında bir şeylere şaşırmayı bırakalı çok olmuştu. Üst üste gelen şeyler öyle ağırdı ki,ona mantıklı gelebilecek her şeyi dinlemeye hazırdı.

"Paralel evren ve ceza. Birbiriyle çok zıt değil mi sizce de?" dedi Berk aklına gelen şeyle. Bilmiş bir gülümseme takındı yaşlı adam,Doruk ikilinin arasındaki muhabbeti tuhaf bir yüz ifadesiyle dinlerken sessiz kalmayı tercih etti. Berk doğru söylüyordu, paralel evren dedikleri şey henüz kanıtlanamamış olsa da insanları mutlu eden bir şey değil miydi? 'Başka bir evrende olsak daha mutlu olurduk' söylemi boş muydu sahi?

Asansör durmuştu o an. Yaşlı adam onlara ilerideki cafeyi gösterdi.

"Orada birer kahve içelim evlat,her şeyi anlatacağım size."

İkisi de kafalarını sallayarak ilerledi,sandalyelere otururken beklentiyle adama baktı.

"Öncelikle bana hayatını anlatmalısın ya da gördüğün kişilerle bağlantını. Ancak öyle açıklayabilirim size durumu."

"Size nasıl güvenebiliriz?"

Yaşlı adam arkasına yaslandı.

"Başka şansınız var mı?" dedi etrafını göstererek.

"Pekala. Kaç yıldır buradasınız?"

"Uzun zamandır. Gidemiyorum. Zamana sıkışıp kaldım,çünkü yaşadıklarımla yüzleşmekten korkuyorum. Kaçmak sana zarar getirir, korkularının üstüne gidersen çözersin her şeyi. Bir yandan da gitmek istemiyorum tabi."

Sebebini sormak istese de vazgeçerek başka bir soru yöneltti.

"Burası tam olarak neresi peki?"

Arkasında bulunan bir tabelayı gösterdi. "Orada yazıyor,bak."

Tabela yine neon ışıklarla yanıp sönüyor,her harfin üstünde saniyelik farkla durup yoluna devam ediyordu. Berk'in bakışıyla üç saniye boyunca net kalmıştı.

"Painted Souls City."

-Boyanmış Ruhlar Şehri-

Sorgular gibi adama baktı.

"Sen gerçek dünyadan geldin buraya. Burası paralel evren,ikinizin de burada farklı bir hayatı var." demesiyle ikisi de şaşkınca birbirine bakmıştı. "Nasıl?"

"Gördüğünüz insanlar sizin gerçek hayatta tanıdığınız insanlar değiller. Onlar paralel evrende bambaşka hayatlara sahip insanlar,siz de öyle."