La Douleur Exquise

Sussan olmuyor,susmasan olmaz -özel-

Bölüm ithafı ve fikir sahibi; DurhanmKebi3 🌸

Bölüm Şarkıları,

Nev - zor
Kahraman Deniz - böyle sever

YILLAR SONRA

Genç kadın adımlarının bastığı çimlere,bu hissin verdiği anılara gülümsedi. Tam 6 yıl sonra yeniden buradaydı. Liseyi zar zor bitirmişti ama şimdi elinde bir meslek olan,ayaklarının üzerinde duran güçlü bir kadındı. Bir şeyler bitmiş,bir şeyler başlamıştı ve çok şey değişmişti ama buraya hiç bir zaman tam olarak veda edememişti.

Geçmişin gölgeleri neden bırakmazdı ki insanın peşini? Şu bank hala neden bir tebessüm bırakıyordu ki yüzünde? Yavaş adımlarla yürüyerek okula girdi,sanki henüz o bankla yüzleşmeye hazır değildi. Duvarlarda gezdirdi elini,hala aynıydı,sanki hiç değişmemişti. Gözleri sol tarafa kaydığında istemsizce güldü,sanki daha dün gibiydi ayakkabıları kafasına fırlattığı an. Biraz daha yürüdü. Okuldan kovulduklarında geçilen dalgalar. Gelmek için taklalar attığı okuldan kendi isteğiyle koşa koşa kaçmıştı. Tebessümü buruk bir hal alırken yürümeye devam ediyordu. Sınıfa yöneldi,içeri girip sırasına oturdu ve yavaşça arkasına baktı. Adamı görebilecekmiş gibi.

'Kanka,şu kız seni kesiyor galiba.'

Ona attığı iki saniyelik bakış.

'Arkama bakmadan kaçarım kanka,bak çok net,çok net!'

Doruk'un ve onun gülüşleri arasında suratını düşürerek ve biraz da utanarak önüne dönmüştü.

Derin bir soluk bıraktı havaya,sınıf bomboştu. Elini yanağına yaslayarak etrafı seyretmeye devam etti. Bu okulda geçirdiği birkaç ay ne çok şey katmıştı ona böyle. Hiç unutamayacağı anılar da bırakmıştı elbette. Yavaşça sınıftan çıktı ve anılar denizinde boğulmaya devam etti. Koridorda dolaşırken okulu Asiye ve Harika'yla sildiği anlar geldi gözünün önüne. Nasıl da babasını görmezden gelmişti,bir kez daha kızdı kendine. Ve bir kez daha gurur duydu abisiyle. Şimdiki aklı olsaydı o gün asla öyle davranmazdı. Eli yine eşyalara gitti çıkarken,her şey çok değişmiş ve bir o kadar da aynı kalmıştı.

Harika'nın günlüğünü okuduğu gün geldi aklına,cafeye girerken.

'Doruk ve Berk çok yakışıklı! Ama ben Berk'i daha çok beğeniyorum.'

Yüzündeki ukala gülüşü nasıl unutabilirdi ki? Göz kırpıp,

'Sağol bebeğim ya.' dediğinde rezil olmanın utancıyla bakmıştı onun tarafına.

"Ama keşke Doruk'un kuklası olmasaaa.' dediğinde yüzündeki düşüş.

Aslında o gün utanç verici bir şey yaşamamıştı, onların yaptığı saygısızlıktı. Sonra onlar konuşurken arkasına dönüp bakması, Berk'le birkaç saniyelik göz göze kalışı. Adam bakışlarını çektiğinde o da önüne dönüp kuzenlerine bakmıştı. Yavaşça okuldan çıktı ve banka yöneldi. Otururken temkinliydi,yine birileri onu görecekmiş gibi. Her an kulaklığını takıp,ders çalışacak da,Berk yanına oturacakmış gibi. O anının pek iyi izlenimleri olmasa da,hatırlamak canını yakmıyordu artık. Kabullenmişti.  Bomboş okulda bir ses duyduğunda kulaklığının tekini çıkardı hemen. Etrafına bakındı. Ama kimse yoktu. Belki de müzikten dolayı duymuştu o sesleri. Yanılmıştı. Yine de içi rahat etmediğinden dolayı tek kulaklıkla dinlemeye devam etti. Gelen tanıdık sesle gözleri kocaman açıldı.