La Douleur Exquise

Alternatif 40. Bölüm, Doğum Günü

Bu bölüm de,canım fallennnleaves
İçin! Lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin. 🥺

Bölüm şarkılarını en sona ekleyeceğim ki, sürpriz olsuuun!

**
Berk canı sıkkın bir şekilde arabayı sürerken,yine özel bir gününün mahvolmasına sinirliydi. Doğum gününde hatırlanıyor olsaydı en azından! Sinirini Aybike'ye belli etmemeye çalışsa da,hayal kırıklığı kendini en çok belli eden duygulardan değil miydi zaten? Kaşları çatık duruyordu, Aybike konuşurken dikkatini ona verdi ama hala öfkesi tazeydi.

"Tamam Berk,sen de boşver ya! İhtiyacı olmuş demek ki çocuğun." Kafasını belli belirsiz salladı. Aybike devam etti,sanki sinirini artırmak ister gibi.

"Günler çuvala girmedi ya,başka zaman gideriz yemeğe."

"Hayır yani,tabi girmedi de, çiftlik evindeki baterisini söktürmek için bütün gün beni kilitlemesi de,bambaşka bir olay yani."

"Tamam, yapamamış demek ki çocuk,tek başına. Gideriz,yardımcı oluruz,işi görülmüş olur onun da,tamam takılma boşver. Başka gün gideriz yani yemeğe."

"Aynen aynen," diye gergince söylendi. "Başka bir gün gideriz yemeğe." Sonra sinirle mırıldandı.

"Herkesin işi görülsün,kimse Berk'i düşünmesin zaten. Düşünmesi gereken tek gün düşünmesin."

"Hı, anlamadım bir şey mi dedin?"

"Yo,bir şey demedim tatlım." dedi ortamı yumuşatmak ister gibi. Sanki olması gereken hep buymuş gibi. Bakışları telefonuna bakan Aybike'ye kayarken,karşıdan hızla gelen arabayı görmedi ve sinirle sürerken o da yavaş sayılmazdı. Kafasını yola çevirdi ama sevgilisine baktığı o birkaç saniye felakete sebeb olmuştu. Aybike'nin saniyelik olarak attığı çığlık beyninde yankılanırken,çarpma sesini duymadı,sanki bedeni uyuşmuştu,her şeyi unutmuştu,o anı defalarca beyninde canlandırıyordu ama bir hayalden ibaret gibiydi. Gözleri kapandı,son anda sevgilisinin elini tuttuğunu hatırlıyordu hayal meyal. Ama boş bir çabaydı. İki araba da önden birbirine çarparken,ikisinin de gözleri kapandı. İlk açan kim olacaktı?

**
Berk ne kadar olduğunu bilmediği bir zaman dilimi sonrası, gözlerini acıyla araladı,hayal meyal siren sesleri yankılandı kulaklarında. Elini başına tutup,acısını dindirmeye çalıştı, kanıyordu. Ellerine bulaşan kan ona başka bir şeyi hatırlattı. Yanındaki kızı, sevdiği kızı... En son bakışlarının bulduğu kızı.

Karşıdan gelen araba,hızla birbirine çarpan arabaların gürültüsü, Aybike'nin attığı çığlık,korku... Elini tutması ama sonra kızın küçük ellerinin, parmakları arasından kayıp gitmesi.

Gözleri tamamen açılırken korkuyla yan tarafına baktı ağır ağır. Yoktu. Nasıl olmazdı? Az önce elini tutuyordu,az önce her şeye rağmen ona aşkla bakıyordu,az önce... Yanıp sönen ışıklar gözünü aldığında etrafına baktı,sonra ambulansı gördü,bir hışımla kapısını açtı. Zorlanmış durumdaydı ama o daha fazla zorladı. Aybike'yi görmesi gerekiyordu. Kapı büyük bir gürültüyle açıldı ve yerinden çıktı. Araba bu derece hasar aldıysa eğer,kalbi ne haldeydi şimdi? Berk'i yaşatmak için mücadele ediyor muydu,yoksa yavaş yavaş ikisini de ölüme mi sürüklüyordu?

"Aybike!"

Kapıyı açtığı anda sendeledi, görevlilerden biri kolunu tutarken o elden de kurtuldu. Adam elini başına uzatmaya çalışırken de engel olmuştu,el kol hareketi yaparak.

"Bırak!"

"Beyefendi, yaralısınız."

"Bırak dedim," diyerek elini çekti tekrardan,kafasına dokunmaya çalışmasına da engel olmuştu. Biraz ilerledi, gözleri dolmuştu ama acıdan değil. Fiziksel acıdan değil...