Selamlar! Uzun zamandır görüşemedik,ben de bebişimden aldığım bir ilhamla geri döneyim dedim!! Cr; Ayberkalpben (videolarını izleyin aşırı güzeller🥰)
Not; burada Oğulcan yok ben öpüştüreceğim,bana ne mwlsospspsp bir bölümlük toksik AyBer'e dönüyoruz 💅
Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın 🙏 yazarken daha fazla motive oluyor ve daha kısa aralıklarla yazabiliyorum 🙏❤️
**
Berk erkekler tuvaletinde kendini sakinleştirmeye çalışırken,derin derin nefesler alıp verdi. Ömer ve Oğulcan'la kavga ettiği için yine suçlu çıkmıştı ama cidden kimse onların ne yaptığını görmüyor muydu? Evet,onlarla uğraşmıştı,ikisi de! Şimdi biri iyi,biri kötü mü olmuştu yani? Saçmalıktı!
Şimdi de onlar Doruk'un gücüyle,onu arkalarına alarak sataşıyorlardı,karşılık verirsen suçlu sendin. Sinirle güldü ve ellerini lavabonun kenarlarına vurdu. Gözlerini kapattı. Sinirleri bozulmuştu.
Aybike ise olacakları bilmeden,bastığı yeri titreterek erkekler tuvaletine doğru ilerliyordu. Her şeyin bir karşılığı olduğunu düşünüyordu bir yandan da,evet kuzeni ve abisi bir noktada haksızdı ama Berk de yapmadığı hiç bir şeyin karşılığını almıyordu. Yaptıklarının küçük de olsa geri dönüşüydü bu. Doruk'a fazladan müsamaha göstermeleri de kötüydü ama en azından o yanlıştan hemen dönmüştü. Yansıyan buydu belki de,bilmiyordu.
Kapıyı sertçe açıp tekrar çarptığında,Berk eğdiği kafasını lavabodan kaldırdı. Genç kızı aynadan gördüğünde yüzünde alaylı bir ifade oluştu. Vücudunu ona doğru dönerek tepkisini bekledi.
"Sen kendini ne sanıyorsun ya?!" diye kuvvetli bir giriş yaptı kızıl çocuğa karşı. Hızını alamayıp,çocuğun yakalarını kavradı küçük parmaklarıyla. "Sen kimsin?! Kimsin ki benim ailemle uğraşıyorsun?!"
Berk zorlanmadan yakasındaki elleri kavradı ve nazikçe itti. Ama sinirlenmişti.
"Onların haksız olduğunu görmeyecek kadar körsen,bu benim sorunum değil!" diye bağırdı öfkeyle. "Şimdi çık şuradan!"
"Hak etmediğin hiç bir şey yaşamıyorsun! Mahvedeceğim seni duydun mu?! Hele bir daha sevdiklerimle uğraş,sana dünyayı dar ederim Berk,emin ol buna!"
"Hem bakar kör,hem de bütün bunları yalnız yapmadığımı unutacak kadar aptalsınız! Size yanlış yapılınca haklılığınızı savunmak için siz de mi yanlışa yöneliyorsunuz?! Zekice!"
Aybike iyiden iyiye öfkelendi. Hem suçlu hem güçlüydü. Haklı yanları olsa da,verdiği tepkiler onu haksız çıkarıyordu.
"Yanlış yaptığını bile bile,beteriyle karşılık verince hafifliyor musun yoksa?! Aptal olan sensin! Vurunca mı soğuyor öfken? Olay çıkarınca haklı mı oluyorsun?! Bunu bir daha yaparsan seni disipline vermekten çekinmem!"
Bağırarak konuşurken,aynı zamanda kızıl çocuğa doğru ufaktan adımlar attığını fark etmiyordu ve sonunda Berk'in de sabrı taşmıştı. O da genç kıza adımladı ama daha büyüktü onun adımları.
"Durma,şimdi yap bunu! Bir daha yapmamı bekleme! Yeter ki defol git şuradan,sıkıldım senin bu edebiyatından! Yoksa elimden bir kaza çıkacak!" diye sesini yükseltti,sanki az önceden beri bağırmıyorlarmış gibi.
"Çok korktum! Ne yapabilirsin ki?!"
İkisinin de gözleri öfkeyle parlıyor,bedenleri titriyordu. Yüzleşmek ikisine de iyi gelmemişti,nefret ediyordu bu çocuktan. Berk'in yüzü kızarmıştı hem öfkeden,hem de alakasız bir şekilde ona kafa tutan kızdan sıkılmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
La Douleur Exquise
Teen Fiction'Her şey değişir ama hiç bir şey yok olmaz.' Aybike ve Berk. Birbirlerinden çok uzak,biri yaptıklarından pişman,diğeri yaşadıklarından acılı. Onu içimde öldüreceğim,birini sevmeyi bıraktığında içinde ölmeye başlar. (Şeker Portakalı) Her kurgu 2,3 bö...
