Unicode //
Ringing....
"ဟား.....ဆူညံနေတာပဲကွာ....."
ဘယ်ချိန်ကတည်းကမြည်နေမှန်းမသိသော ဖုန်းသံကြောင့် ဈာန်းဦးခိုက် မျက်လုံးတို့ကိုမဖွင့်ပဲငြီးတွားလိုက်မိသည်။ထို့နောက်ဖုန်းကိုလက်နှင့်စမ်းယူလိုက်ပြီး...
"Hello...."
"ပြဿနာတွေရှာထားပြီး ဘာလို့ခုမှဖုန်းကိုင်တာလဲ Bossရာ....တစ်ညလုံးဖုန်းခေါ်တာလည်းမကိုင်ဘူး....ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ...၂ယောက်လုံးအပြင်မထွက်နဲ့ဦးနော်..."
....ဘာလဲဟ ဖုန်းမှားနေတာလား...ဒီကောင်ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ.....
"ဟေ့ကောင်....မင်းဘာတွေလာပြောနေတာလဲ...ငါက မင်းBossနော်....ဈာန်းဦးခိုက်ကွ"
"ဟား.....Bossရာ....ကိုယ့်ကိုယ်ကိုဘယ်နေရာရောက်နေလဲဆိုတာမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ဦး.... ပြဿနာရှာထားတာ Bossနော်...."
ဟမ်....ငါက ဘယ်ရောက်နေလို့လဲ...
ကောင်းထက်ယံအပြောကြောင့် ဈာန်း မျက်လုံးကို အမြန်ဖွင့်ကြည့်လိုက်မိသည်။ ထို့နောက် အလန့်တကြားနှင့် ဝုန်းခနဲထထိုင်လိုက်မိပြီး....
"ဟာ....ဒါကဘယ်နေရာတုန်း.....ဟေ့ကောင် ထက်ယံ....ငါဘယ်ကိုရောက်နေတာလဲ..."
"ဒီလောက်နဲ့လန့်မနေနဲ့ဦး....ကိုယ့်ဘေးနားကိုလည်းပြန်ကြည့်လိုက်ဦး...."
သက်ပြင်းချပြီးပြောလိုက်သော ကောင်းထက်ယံစကားကြောင့် ဈာန်းဦးခိုက် နံဘေးကိုကြည့်လိုက်မိသည်။
လူကိုစောင်နှင့်ပတ်ထားသလိုပုံစံဖြစ်နေတာကြောင့်...
"ဘာလဲဟ....လူလား....ဘယ်သူလဲ...."
ဝုန်းခနဲ ကုတင်ပေါ်ကခုန်ချလိုက်မိသည်အထိလန့်သွားသည်။
ထို့နောက် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပြန်ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ အတွင်းခံတစ်ထည်သာကိုယ်ပေါ်မှာရှိသောကြောင့် မျက်လုံးပြူးရပြန်သည်။
တစ်ခါမှဒီလိုမအိပ်ဖူးတာမို့ မျက်မှောင်ပင်စုကြုံ့မိလိုက်သည်အထိ။ ထို့နောက် ကုတင်ထက်ဆီ အကြည့်တို့ကရောက်သွားပြီး...
....စိတ်အေးအေးထားစမ်း ဈာန်းဦးခိုက်.....
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအားပေးပြီးနောက် ကုတင်ထက်စောင်နှင့်လုံးထွေးနေသည့်ခန္ဓာကိုယ်ထက်မှ စောင်ကိုဆွဲဖယ်လိုက်တော့....
YOU ARE READING
ကန့်လန့်ဆန်သောအချစ်
RomanceCredit to the owners of artworks in the cover photo. အရေးအသားနဲ့ဇာတ်အိမ်တအားပေါ့ပါတယ်၊ စာလုံးပေါင်းသတ်ပုံအမှားတွေလည်းပြန်မစစ်ထားပါဘူး၊ ဖတ်ဖူးတဲ့စာဖတ်သူအဟောင်းတွေအတွက်ပြန်တင်ပေးတာမို့ အသစ်တွေအနေနဲ့ သေချာစဉ်းစားပြီးမှဖတ်ကြပါ၊ ကျွန်မကိုယ်တိုင်တောင်မှ...
