#ကျုပ်ကဆရာကြီး
ဘာသာပြန်စာရေးဆရာ - တင်အောင်ခိုင်
အပိုင်း ၁၆၄
(ဆရာကြီးများ ဝန်းရံနေခြင်း)
ဘလက်ကီသည် သူမအား လှည့်ပင်မကြည့်ချေ။ အခြားတစ်ဖက်သို့ လှည့်သွားကာ သူမ မျက်နှာ ဆီသို့ ဖင် ပေးထားလေသည်။ ၄င်း၏အမြီးကို ဘယ်မှညာသို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ခါယမ်းနေသည် မှာ သူမအား လှောင်ပြောင်နေသည်ဟူ၍ ပင် ထင်ရသည်။
" ဟင် " လီနင်းဖန်သည် ဇဝေဇဝါ သက်ပြင်းချသည်။ သူ့လက်ထဲရှိ ရုပ်ထုကို သံသယ ဖြင့် ကြည့်ကာ
" ဒီအရုပ်က ရွေ့နေသလိုပဲ... သူလှုပ်သွားတယ် တွေ့လိုက်လား "
သို့သော် သူ ဂရုစိုက်မနေတော့ပေ။
လီနင်းဖန် အရုပ်ကို ပြန်ချကာ
" တကျီ၊ သွားရအောင်၊ စောစောစီးစီး မနက်စာ အမြန်သွားစားကြမယ်.."
တကျီ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်၏ " ဟုတ်ကဲ့.."
သူတို့ နှစ်ဦးသည် ဗိသုကာလေးပါး စံအိမ်မှာ ထွက်လာကာ တောင်ခြေကို ဆင်းလိုက် ကြသည်။
" ဘလက်ကီ အိမ်ကို ကြည့်ထားနော်" လီနင်းဖန်သည် တောင်ခြေဆင်းနေရင်း အော်ပြောလိုက်၏်။
လမ်းလျှောက်နေရင်း နှင့်ပင် အပြစ်ရှိသကဲ့သို့ ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ တကျီနှင့် မတွေ့ ခင်တွင် ဘယ်သွားသွား ဘလက်ကီကို ခေါ်သွားတတ်သည်။ သို့သော် ယခုမူ...
သူ့အချစ်တွေ လျော့နေပြီလား
.
ဗိသုကာ လေးပါးစံအိမ်ထဲတွင်...
ရုပ်ထု နောက်တစ်ကြိမ် တုန်ခါသွားသည်။ တဆက်တည်း အမဲရောင် မီးခိုးများ မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်တွင် ပတ်ဝန်းကျင်၌ မိစ္ဆာစွမ်းအင်များ ဖုံးလွှမ်းသွားသည်။ ရုပ်ထု ၏ မျက်လုံးများသည် အနီရောင် တောက်တောက် အသွင်ပြောင်းသွားသည်။
သူမသည် ဒေါသတကြီး အသံနက်နက်ဖြင့် ဟိန်းဟောက်လိုက်၏။
" ခွေးစုတ် နင့်ကို ကမ္ဘာ့အကောင်းဆုံး ပြိုင်ဘက်ကင်း ခွေး တစ်ကောင် ဖြစ်လာဖို့ အခွင့်အရေး နောက်တစ်ကြိမ်ပေးမယ်.. နင်ယူမှာလား မယူဘူးလား "
ဘလက်ကီသည် ထိုတော့မှ လှည့်ကြည့်သည်။ ၄င်းနှုတ်ခမ်းများတွင် သရော်သော အပြုံး
များ တွဲလွဲခိုနေကာ
" မင်း ဘယ်သူ့ကို ပြောနေတယ်ထင်လဲ မင်းစကားကို ပြန်ပြင်ဖို့ ငါအခွင့်အရေးတစ်ခု ထပ်ပေးမယ်..."
ČTEŠ
ကျုပ်ကဆရာကြီး(1-ongoing)
Dobrodružné(Im Actually a Cultivation Bigshot) Action, Advanture, Fantasy, Comedy မူရင်းစာရေးဆရာ - Kinoshita Nakui ဘာသာပြန်စာရေးဆရာ - တင်အောင်ခိုင် Fb page name=Webnovel myanmar translation လီနင်းဖန် သည် သေမျိုးကမ္ဘာ မှ ကျင့်ကြံခြင်း ကမ္ဘာဆီသို့ ကူးပြောင်းရော...
