ကျုပ်ကဆရာကြီး(1-ongoing)

318+319+320+321

ကျုပ်ကဆရာကြီး
ဘာသာပြန်စာရေးဆရာ - တင်အောင်ခိုင်
အခန်း ၃၁၈
(ယဉ်ကျေးတည်ကြည်ခြင်းက သိပ်ကောင်းတာပါလား)

အီးဟီး...အကိုနင်းဖန် သူတို့က အရမ်းသနားစရာကောင်းတာပဲ

လီနင်းဖန် ဖြည်းညှင်းစွာ သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး ခေါင်းခါလိုက်၏။

ဝိဉာဉ်မငါးကောင်မှာ တကယ်ပင် ကံဆိုးလွန်းလှသည်။ သူတို့သည် ညှင်းပန်းနှိပ်စက်ခံခဲ့ရသော်လည်း ယခုထိ ကြင်နာတတ်နေခြင်းမှာ အံ့သြစရာကောင်းလှသည်။

သူတို့ အမှန်တကယ်လုပ်ခဲ့သည်မှာ ပြည့်တန်ဆာများကဲ့သို့သာ ဖြစ်သည်။ ယခုတွင် သူတို့သည် ဝိဉာဉ်များဖြစ်သဖြင့် သူတို့၏ အဖိုးအခအတွက် ခွန်အားစွမ်းအင်များ စုပ်ယူကြခြင်းဖြစ်သည်။

ဘဝကြောင့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ စုတ်ပြတ်သတ်သွားခြင်းမှလွဲ၍ သူတို့မှာ လုံးဝလှပလွန်းကြသည်။

သူသည် ငိုယိုပူဆွေးနေကြသော ဝိဉာဉ်များအား ကြည့်ကာ ပြောလာသည်။
နေ့အလင်းရောင်ရဲ့ တောက်ပမှုကို ပိုးပါးလွှာလေးက ဖုံးအုပ်ထားတယ်...နွေရာသီရဲ့ စိတ်ကျမှုတွေဟာ အိပ်ယာထပြီး အဝတ်ဝတ်ဖို့ကိုတောင် ခက်ခဲစေတယ်...တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်လောက်အောင် အဖိုးအနဂ္ဃထိုက်တန်တဲ့ရတနာတစ်ခုကိုတောင် နှလုံးသားရှိတဲ့ သူထက် ပိုပြီးလွယ်လွယ်ရှာလို့ရတယ်

ဝိဉာဉ်မငါးကောင်မှာ ရုတ်တရက် အငိုတိတ်သွားကာ သိမ့်ခနဲ တုန်သွားပြီး လီနင်းဖန်အား မျက်ရည်ရွှဲနေသော မျက်လုံးနီများဖြင့် စိုက်ကြည့်ကြတော့သည်။ သူတို့ ထိုကဗျာအား မှတ်သားလိုက်ကြသည်။

'တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်လောက်အောင် အဖိုးအနဂ္ဃထိုက်တန်တဲ့ ရတနာကိုတောင် နှလုံးသားရှိတဲ့သူထက် ပိုပြီးလွယ်လွယ် ရှာလို့ရတယ်...'

ထိုစာကြောင်းမှာ သူတို့၏ လက်ရှိအခြေအနေအား ညွှန်းဆိုနေခြင်းဖြစ်ပြီး သူတို့၏ နှလုံးသားများထဲသို့ စူးနစ်ဝင်ရောက်သွားချေပြီ။

ဤလူများသည် သူမတို့အား စွဲလန်းနေကြသည်။ သူတို့သည် သူမတို့အတွက် ကာကွယ်ကာ သေပေးမည်ဟု ကျိန်ဆိုခဲ့ကြသော်လည်း သူတို့အပေါ် အန္တရာယ်ကျရောက်လာသောအခါ ယုန်ထက်ပင် ပို၍မြန်စွာ ထွက်ပြေးသွားကြသည်။