Dear Kakashi (+18)

37. Bölüm (Smut)

Bir konuyu çok merak ediyorum. Sharingan Uchiha klanına ait. Ve onlar bu gözler sayesinde genjutsu yapabiliyor. Fakat aynı şekilde sharingan Kakashi'de de var. Peki Kakashi Uchiha Klanına özel bu genjutsuyu yapabilir mi? Araştırdım fakat verimli bir cevap alamadım. 

Tüm geceyi yarı uykulu olarak geçirmiştim belki de. Naruto ve Sasuke'nin çakraları bir anda değişiyor ve onların tehlikede olduklarını hissediyordum. Başımı yastığa koysam bile bir kaç saniye sonra kalkıyordum. Sonunda dizlerimi kendime çekerek kollarımı etrafına doladım ve yüzümü gömdüm.

Onlar iyiydiler değil mi? İkinci aşamanın gerçekten zor olduğunu duydum. Hatta başlangıçta başlarına gelebilecek herhangi bir olumsuzu bile kabul etmeyeceklerine dair belge bile imzalamışlar. Onların yetenekli olduğunu biliyorum fakat birden fazla bu sınava giren kişilerin karşısında ne kadar iyi durabilirlerdi.

"Artık endişelenmeyi keser misin?"

Benimle sakin bir şekilde konuşurken irkilmiştim. Yavaşça nefes alıp verdim. "Onların tehlikede olduklarını bilmeme rağmen yardım edemiyorum." Tek yaptığım onların iyi olduğuna dair kendimi inandırmaktı. 

"Bu onların ninjalık yolunda ilerlemeleri gereken bir yol. Eminim çocuklar bunun altından çok güzel bir şekilde kalkacaklardır." 

Gözlerimi sıkıca kapattım. "25 yıl boyunca yalnız kaldım. 25 yıl boyunca ailemden uzak bir şekilde. Ve sonunda... Sonunda ailemden birisini buldum. Naruto benim gerçekten yeğenim. Annesi ablamdı. Annemin çakrası kaybolmadan önce 'Hina'ya benzer bir şeyler fısıldamıştı. Onu bu şekilde daha çabuk bulabilirim sanmıştım. Fakat o buraya tilkinin jinjuriki olmak için gelmiş. Ve Naruto'yu henüz yeni doğmuşken öldü. Kushina... Kushina Uzumaki... Ondan geriye kalan... Ailemden geriye kalan tek şey Naruto... Ve onun hakkında endişelenmekten vazgeçemiyorum."

"Onunla tanıştığımdan beri kendime yakın hissetmiştim. Bu çocuk korumam gereken bir şey gibi hissediyordum. Çoğu zaman yanında olamasam bile fırsat buldukça onunla vakit geçirdim. Ve bana kardeşmiş gibi gelen bu çocuğun yeğenim olduğunu öğrendim." 

Omzumda hissettiğim el ile başımı kaldırıp ona baktım. "Naruto bunu öğrendiği zaman nasıl hissedecek? Beni gerçekten ailesinden sayacak mı? Bundan sonra Naruto'ya daha iyi bakabilir miyim?" Bana yaklaştı. Beni kendisine çekip kucağına oturmamı sağlarken parmakları saçlarımda dolaşıp rahatlamamı sağladı. 

"Ouka... Endişelenmene gerek yok. Eminim Naruto seninle akraba olduğunu öğrenirse dünyanın en mutlu insanı olur. Çünkü onunla alakalı hiçbir şey bilmesen bile çok iyi korudun."

Başımı sallarken ona iyice sokuldum. Elimi kalbimin üzerine yerleştirirken kalbimde hissettiğim dengesiz çakralar sonunda durmuştu. Bir süre daha bekledim. Onları hala hissedebiliyordum fakat sanırım başlarına gelen sorunu çözmüşlerdi. Yüzümde istemsizce bir tebessüm oluştu. 

Başımı kaldırıp ona baktım. "Çakraları normale döndü. Artık daha iyiler..." Gözlerim dolarken elini yüzüme yerleştirip titreyen dudaklarımdan öptü. Öpücükleri arasında "Sanırım seni dinlemem gerekirdi. Eğer seni haline bırakırsam görev bitene kadar endişeli olacaksın." 

Dudakları yüzümde dolaştı. Onu engellemeye çalıştım. "Hayır..." Yüzümü geriye çekerken hafif kırmızı yanaklarını gördüm. "Beni durduramazsın!" Yüzünü boynuma eğip dişlerini tenime bastırırken acıyla inledim. Omzunda tutup sıkarken "Kakashi..." diye titrek sesimin çıkmasına izin verdim. 

Dili tenimde dolaşıyor ve dolaştığı yerleri öpüyordu. Tenim ısınmaya başlamıştı. Kalbim bu sefer onun yüzünden deli gibi atıyordu. Dizini kırıp ona yaslanmamı sağladı. İki bacağımı kırdığı dizinin yanlarına yerleştirirken parmakları tişörtümün üzerimden göğüslerime ulaştı.