Dear Kakashi (+18)

63. Bölüm

Şarkı ve ultimedya tamamen bölümden bağımsız. Ve bu hikaye bir an için Toji Fushiguro veya Geto Suguru için R19 hikaye olacak diye korktum. Bölüm sonuna koşun.

Hatırlatma: Haru, Ouka'nın deney olarak kullanıldığı zamanlarda ona dünyayı  çizdiği resimler ile gösteren karakterimiz. 

Bakışlarım titrerken anlık olarak ne yapacağımı düşündüm. Acaba beni görse tanır mıydı yoksa onu görmemezlikten mi gelmeliydim? Orada yaşadığım berbat anların arasında sıcaklığı hissettiğim tek şey Haru'nun kendince çizdiği çizimlerle yabancısı olduğum dünyayı tanıyordum. 

"Oi! Ouka neden dalıp gittin?"

Sert bir ses beni kendime getirirken bakışlarımı kaçırdım ve başımı sallayarak onlara döndüm. Gözlerimde ki yaşlardan kurtulmak istedim. "Bir an için daldım." diye gülerken yaşları sildim sanki uzun süre kuruyan gözlerim nemlenmiş gibi hareket ettim. "Evet ne yapıyoruz?" diye heyecanla konuşmaya çalıştım. İkisinin aksine hala en hareketli olan ben gibiydim. 

"Toji'ye kalsa düşünmeden kafa atabilir adamlara,"
"Karşımızda duracakları cesaretleri varsa tabi!"

Belinde ki kılıcı oynattı. Onu özel jutsusu ile çekillendirip korkunç sonuçlara yol açabiliyordu. Fakat karakterinin bu denli nasıl bozuk olduğu tamamen anlaşılmayan bir durumdu. Gözlerimi devirdim. Bir süre daha beklemeye devam ettik. Genel durumu kontrol edip köye bu şekilde giriş yapacaktık. 

Gelen tüccarları zorla tutup işlerine yarayacak eşyaları alıp kendi hazinelerine koyuyorlardı. Ve bu durum giderek kötüleşiyordu. Oturduğum yerden kalktım ve ninja yeleğimi ve bandajımı çıkardım. Kılık değiştirme yaparken aynı şekilde onlarda benim gibi kılık değiştirdiler. Köye girerken gezmeye çıkan kişiler gibi gösterdik kendimizi. Yemek yiyip ardından geriye dönecekmişiz gibi.

Köyün içinde silahlanmış daha fazla kişi vardı. Yemek dükkanlarında mücevher dükkanlarında sürekli devriye geziyorlardı. Yol kenarlarında zorlama kadınlarla vakit harcadıklarını görünce iyice sinirlenmiştim. 

Yemek yemek için bir yere girerken sakince konuşmaya ve olayları algılamaya çalıştık. "Fazlasıyla zorlu bir iş olacak," diye konuştu Suguru. Gözlerimi devirdim. "En başı bulup canavarın başını ezmemiz gerek,"

Plan Toji'nin dediği kadar kısaydı. Halktan gizlice bilgi almaya çalışırken görev isteğinde bulunan kişiyi de çoktan bulmuştuk. Buranın iler gelen tüccarlarından birisiydi. Anlaşılan o ki kendi güçleri bile onları buradan göndermeye yetmemişti. 

Kendi aramızda konuşurken iyice hava kararmıştı ve kalabilmemiz için bir yer ayarlamak için bir yer bulduk. İçeriye girdiğimizde resepsiyonda beni karşılayan yüz ile donmuştum. Yeşil saçları ve kendisine has güzel yüzü ile Haru karşımda duruyordu. Sanki ne kadar zaman geçerse geçsin hala gençti. Çocuk yüzü onun henüz 18 yaşında olduğunu düşündürtüyordu. Fakat benden yaşça büyük olduğunu hatırlıyordum. Şu an 29 yaşımda olan ben onun benden çok daha büyük olması gerekiyordu. 

Belki de yılların verdiği değişim ile beni tanıyamazdı. Fakat daha bakışlarımız bir araya geldiğinde kitlendi ve soğuk terler dökerek bana bakmaya başladı. Başını eğip sakinleşmeye çalıştığını görebiliyordum. Toji ve Sugura oda isterken arkalarında durmuştum. Onlar benim yerime odayı ayarladıklarında bir anahtarı bana uzattılar ve Haru bize kalacağımız yeri göstermek için hareket etti. 

Bu geceyi sakince geçirmeyi planlıyordum. Fakat Bu gece benim için fazlasıyla uzundu. Neden onu en son hatırladığım gibi görünüyordu? Yoksa onun üzerinde de mi başka deneyler yapılmıştı?