Dear Kakashi (+18)

43. Bölüm

Görevi başarılı bir şekilde tamamladıktan sonra köye geri döndük. Tüm köy, heyecanla giden kalabalığın tek bir anlamı vardı. Chuning sınavlarının son bölümü bugün gerçekleşiyor olamlıydı.

Evime gidip üzerime ki terden kurtulduktan sonra sınav yerine gitmek için yola koyuldum. Neredeyse iki hafta köyde yoktum ve bu süre zarfında Naruto'nun ne yaptığını merak ediyordum. Bu süre zarfı içerisinde güçlenmiş miydi? Eminim Jiraya Sensei onunla güzel ilgilenmişti.

İlk başta Kakashi'nin, Naruto yerine Sasuke ile ilgileneceğini öğrendiğim zaman canım sıkılmıştı. Nede Naruto'ya ders vermek yerine Ebi Sensei'yi ona emanet etmişti ki? Naruto dişli birisiydi ve Ebi Sensei'yi küçük görecekti eminim. Akademi de onunla nasıl uğraştığını hatırlıyorum. Naruto'ya özel jutsuyu yaptıktan sonra onu nasıl yendiğini Naruto kahkahalar içerisinde bana anlatıp duruyordu bazen.

İstemsizce gülümsedim. Ben gerçekten onun teyzesiyim. Onun için endişeleniyor ve en iyisi olması için en iyiler ile çalışmasını istiyordum.

Sokaklarda bir gürültü koptu. İnsanlar kaçışırken ne olduğunu anlamaya çalışırken sonunda bu işin altınd bile Naruto'nun olduğunu gördüm. Peşine taktığı kızgın boğalar onu kovalıyordu. Onu kurtarmak için takip ettim. Sınavın yapılacağı yere kadar koşturan Naruto'yu yakaladığım zaman yoldan çekilmesi için işaret verdim. Hızlıca saydığım boğaları durdurmak için el mühürü yaptım ve elimi yere bastırıp onların hareketine son vermeleri için yeri çamurlaştırdım. Boğalar balcık gibi olan toprağa gömülerken Naruto'nun nefes nefese yanıma gelişini izledim.

"Ouka abla!"

Bana heyecanla koşarak gelmiş ve boynuma sarılmıştı. Ona karşılık verirken özlemimi giderdim. "Hala başına dertler açıyorsun, Naruto!" Mahçup bir şekilde gülüsedi elini başının arkasına atıp. "Çok geç geldin. Bir an sınava yetişemeyeceğini düşündüm," diyerek yakındı. Saçlarını karıştırdım. "Görevde son anda problemler çıktı bu yüzden geç kaldım. Fakat hemen yetişmek için acele ettim,"

"Baksana, baksana... Sence yapabilecek miyim?" Başımı salladım. Fakat sözlerini bitirmemişti henüz. "Biliyorum, çoğu şeyde başarısızım ve güçsüzüm. Fakat elimden gelen her şeyin en iyisini yapmaya çalışıyorum. Buna rağmen hep en sonuncu oluyorum."

"Yine de düştüğün yerden kalkıp kaldığın yerden devam ediyorsun Naruto. Azmin sayesinde farkında olmadan daha da güçleniyorsun."

Yüzünde hüzün dolu bir tebessüm oluştu. "Aynısını Hinata'da bana söyledi. Endişelenmemem gerektiğini ve pes etmeden savaştığım için daha güçlü olduğumu. Güçlü bir iradeye sahip olduğumu ve bu yüzden savaşmaya devam etmem gerektiğini söyledi."

Dizlerimin üzerine çöküp onunla aynı boya geldim. Yürüyüşümüz bir süreliğine durdu. "Hinata doğru söylemiş Naruto. Sen pes etmeden savaştığın için güçlü bir ninjasın. Ve eminim bir gün Hokage olacak kadar güçlü olacaksın," Yüzünde hafif kızarıklık oldu. Çok tatlı bir utançla dişlerini bana gösterip gülümsedi.

"Teşekkür ederim Ouka abla. Bana her zaman güvendiğin için,"

Çöktüğüm yerden kalktım ve elimi omzuna koyarak yürümeye devam ettik. "Naruto belki de senin annen olamam fakat teyzen olmama ne dersin?" Ona gerçeği henüz söylemeyezdim. Bunun için çok erkendi. Bu gerçeğin zamanı vardı. "Ehehe... O zaman sana Ouka teyze diye seslenmem gerek," diye beni onayladı. Bu bana bağlılığını gösteriyordu.

"Çocukluğumdan beri benden uzak duran, beni dışlayan ve benimle ilgilenmeyen büyüklerin aksine bana çok destek oldun Ouka teyze. İlk önce seninl başlayan arkadaşlığım ardından İruka Sensei ve Kakashi Sensei ile devam etti. Sizin bana olan güveniniz beni daha fazla güçlendiriyor. Söz veriyorum bir gün daha fazla güçlü olacağım ve Ouka Teyze seni koruyacağım tıpkı senin beni koruduğun gibi-dattebayo..."