Asıl Suçlu Kim

Bölüm47 Normal Bir Gün

Bu sabah Leroy için zor geçti. Başı ağrıyordu ve bir türlü toparlanamıyordu.

Hafızasında boşluklar var gibiydi. Tarih... Aslında bu günün tarihi ne kadar bakarsa baksın ona tanıdık gelmedi.

Hmm alkol içtikten sonra önceki günü unutanı gördüm ama neredeyse son üç günü hatırlamıyorum.

Önemli bir şeyleri kaçırıyormuş gibi hissetmeye devam etse de faydası yoktu.

Katherine hazırlanmaya başlamıştı. K şehirne gidecek ve sonraki hamlesine başlayacaktı.

Zamanı geldiğinde dışarı çıktı.

Müdür okula dönmek zorunda olduğunu söyledi ama onun yerine yanıma başka bir öğretmen verdi.

Gerçi bu hoca benimle pek ilgilenmiyor gibi görünüyor. Gerçek anlamda bu kişiyi okulda bile gördüğümü hatırlamıyorum.

Aramızda geçen bir konuşmadan sonra bu kişinin aslında K şehrindeki komite tarafından gönderilen bir kişiymiş.

Neden olduğuna gelirsek. Her ilden çıkan birincilerin toplanması herhangi bir gecikme olmadan sağlanabilmesi için falan filan.

Kısacası sadece formalite. Karşı tarafın mazeret üretememesi için bir yol gibi düşünün.

Kadın beni arabasına aldı. Kendime bir jet ayarlayabilirdim... Tabi eski ben olsaydım şimdi kendime ait jetlerimin bulunduğu yerden çıkması kargaşa yaratır.

En azından daha konforlu bir araba olabilirdi.

Yol üzerinde iki kez durduk ve onun dışında ikimizde kendi işimize baktık.  Gece yarısından sonra sabah iki gibi bir binanın önünde durduk.

Burası hem sınavın yapılacağı hemde katılan öğrencilerin kalacağı bina. Bu konuda gerçekten ciddiler.

Ama benim için sadece daha fazla bela.

Bayanla indik ve beni odama yönlendirdi.

-İki gün sonra sabah sekizde en alt kattaki salona gel. Orada sınava gireceğin sınıfı öğreneceksin. Ve sonra sınava başlayacaksınız.

Oda küçüktü. Kendimi hapishanede gibi hissediyorum. Bir keresinde hapishaneden bir adam kaçırmam istenmişti. Bu yüzden içeri suçlu gibi sızdım.

Bana adanın ortasında kaçışı imkansız bir yer falan olduğu denmişti ama o kadar da zor değildi.

Sadece içeri girdim ve binanın yapısını öğrendim. Hedefimi öğle yemeği sırasında buldum.

Sonra onun yavaş olduğunu farkettim onu bayıltıp sırtıma aldım. Sonrada anlaştığımız saat gelince çatıya çıktım. Yolda bir sürü kişi vardı ama hepsi buradan kimse kaçamaz şeklindeydiler yani nakavt etmesi kolaydı.

Sonra çatıdan helikopterle ayrıldım.
Bir süre bu olay konuşulmuştu ama bence orası zengin olanlar için kaçması kolay bir yer.

Hem ada dedikleri yer ana karaya o kadar da uzak değil. Ben şahsen yüzerek geçebilirim. (İnsan üstü güçleri olduğunu unutur)

Eşyalarımı yerleştirdim ve Banche'ye mesaj attım.

Yakında burada olacakmış ama sanırım en son öldürdüğüm adamlarla ilgili bir şeyler aradığı için geç kalacakmış.

Bu gece uyuyacağım zaten sabaha az kaldı. Yarın gece yarısı ise ziyaret etmem gereken bir yer var.

Sonuçta her zaman yaptığım gibi keşif önemli. Filmlerde insanlar haritaya bakıp saldırsalarda bence bu şekilde başarılı olmak zor. Çünkü harita ne kadar ayrıntılı olursa olsun kendin o bölgeyi keşfetmeden başarılı olamazsın.

Bu şunun gibi. Bir savaştan önce saldıracağın yerin haritası sende olur. Ama ondan önce yinede keşif için ekipler gönderirsin.

Önemli noktalar ve gözden kaçan yerler her zaman vardır böylece keşfedilecekte bir sürü nokta bulunur.

Savaştan örnek vermeye devam edersek siz kullanacağınız silahı sipariş etsenizde onu ilk elden test etmeden mükemmel bir atış yapamazsınız.

Ustam bana bir keresinde şöyle demişti. İnsan keşfetmedikçe dünya güzel kalacak çünkü keşif en güçlü silahtır. (By me)

Ama tabi ki evrim için keşif kaçınılmazdır. İnsanlık gelişecek. Bir noktada bu gelişim durur mu bilmem ama ben duramam. Çünkü ben durduğum an yakama binecek binlerce kişi sayabilirim.

Sadece canımı kurtarmak için atıldığım bu yolculukta biraz paranoyak ve acımasız bir kişiliğe sahip oldum ama aldığım önlemler hiçbir zaman boşuna değildi.

Bu sefer yine önceden kontrol edeceğim. Ondan önce Phoenix'e haber vermeli miyim?

____________
Yazar:Villainesssss