Asıl Suçlu Kim

Bölüm121 Çete Savaşları

Tamam psikolojimim pek yerinde olduğunu söyleyemem. Ama kimin umurunda.

Tüm adamlarımıza sinyal verdim ve aynı anda ateşe başladılar. Keskin nişancılar ve aşağıdakiler.

Bombalar atıldı ve onları yok etmek için ne gerekiyorsa yapıldı.

Tabi karşı taraf da cevap verdi ve ateş başlayınca geri çekilmeye çalıştı.

Ama izin vermeyeceğiz.

Bende keskin nişancı silahını aldım ve ateş ettim.

Bu işe yaramayacak. Tekinin bile kaçmasına izin vermeyeceğim.  Adamlara yeni emir verdim ve etraflarını sardılar.

Bunlar olurken Lilith tüm keskin nişancıları çok iyi şekilde yönlendirdi ve Khalid düşmanlarım her hareketini izledi.

Hawks ve Banche yöneticilerin cesetleri ile ve Kickstart ile ilgileniyorlar.

Bunlar olurken bir yandan örgütün yıkılışıyla ilgili, ilgili platformlarda yayınlar yapmaya başladık.

Bunu gören düşman örgütler tüm işlerini ayıracak ve destekleyenleri ittifaklarını bitirecek.

Sonunda her şey yok oluyor!

Etrafta bombalardan kaynaklanan alevler yükseliyordu.

Yanmaya devam edin lütfen.

Duygularımı kontrol etmek için eğitildim ama bunu yapabileceğimi sanmıyorum.

Etrafa çılgınca ateş ederken soğuk kanlılığımın giderek benden uzaklaştığını hissediyorum.

Sonunda her şey soğumaya başladığında bir sıcaklık hissettim. Biri elimi tuttu ve durmamı fısıldadı.

Durabileceğimi sanmıyorum.

-Bu kadar yeter Katherine sen başardın.

Hayır daha hepsi ölmedi duramam.

-Kendine gelmelisin artık.

Beni engelleme!

Sonunda sıcak dokunuş gözlerimi kapattı.

Belli belirsiz gözlerimden yaş aktığını biliyordum.

-Shh. Her şey geçti.

Evet... Artık o elimde... Her şey bitti...

İçimde biriken tüm öfke ve stres dışarı çıktı. Bağırdığımı hatırlıyorum.

Ve bana her şeyin iyi olacağını söyleyen sesi.

Ah gerçekten bu duruma düşeceğimi bilmiyordum. Ama sanırım bunun olacağı belliydi.

Artık her şey sona ermeye başladığına göre biraz dinlenebilirim. Bazılarıyla sonra da ilgilenilebilir.

Uyandığımda arabadaydım ve Phoenix'in omzuna yatıyordum.

-Uyandın. Gözlerin şişmiş.

Demek hissettiğim sıcak oydu.

Sözlerini duyar duymaz yine gözlerim doldu. Ama bu sefer rahatlama hissi yüzündendi.

-He..hey iyi misin? Ben yanlış bir şey mi söyledim?

Hafifçe gülümsedim ve...

-Yanımda durduğun için teşekkürler.

Tamam artık daha iyi hissediyorum.  Birini perişan ederken yine kendimi kaybetmediğim sürece belki de 'sonsuza dek mutlu' ya ulaşabilirim.

________
Yazar:Villainesssss

Bilirsiniz bazen bazı şeyleri yaparken zorlanırsınız. Romantizm okumak iyi de yazarken insan utanıyor. Ahem. Özellikle benim gibi odunsanız.