Asıl Suçlu Kim

Bölüm102 Keyifli Bir Ortam

Döndüğümüzde hakkımda çıkan yakalama emrinden bir haberdik. Tabi bu gizli kamera için de geçerli.

Biz de kaldığımız yerde aynı gün kutlama yapmaya karar verdik. Eve(?) girdiğimiz an içkiler hazırlandı ve kutlama ortamı hazırlandı.

Daha üstümüz bile değişmeden bardaklar hazırlanmıştı. Elimi kaldıracak gücüm yoktu ama yine de kadeh kaldırdım.

-Duygusal bir konuşma yapmayacağım sadece bu gün yanımda olduğunuz için teşekkür ederim. Öyleyse ben bu kadehi size kaldırmak istiyorum.

Arkadan sesler yükseldi.

-Siz değil 'biz'

Phoenix'in arkasından herkes tekrar etti.

-Bize!

Ve kahkahalar eşliğinde herkes bardağından bir yudum aldı.

Sonrası biraz karanlık ve sabah uyandığımda herkes başka bir yerde bayılmıştı.

Tamam yorucu bir günden sonra alınan alkol tatlı olabilir ve biz de oranları ayarlayamadığımızı itiraf etmeliyim.

Sessizce ayağı kalktım, Ağrı kesiciyi aldıktan sonra arkamdan adım sesleri geldi.

-Bana da bir tane ağrı kesici.

Phoenix'ti.

Kutuyu ona fırlattım ve bir bardak daha su koydum.

-Biraz hava almaya ne dersin?

Zaten dışarı çıkacaktım. Kafamı salladım ve balkona çıktık. Güneş çoktan doğmuştu.

Hava oldukça ferahlatıcıydı.

Phoenix bir anda konuşmaya başladı.

-Gemide ki olay hakkında sen.. gerçekten iyi misin?

Ahh o zamandan bahsediyor.

-Mhm.

-Bunu sormaya hakkım var mı bilmiyorum ama bana gerçekten ne olduğunu anlatabilir misin? Çünkü... Olaylar çok karışık ve kafam bunları almıyor. Bir Ergenin görünüşüne sahipsin ama aynı zamanda onun yeteneğine de sahipsin. Sen gerçekten kimsin?

Birlikte geçirdiğimiz süre boyu ona giderek yakınlaştım. Bana olan yakınlığı ne kadar doğru bilemem ama bir şekilde ona güvenmek istiyorum.

Şu olaylardan anladığım bir şey varsa güvenmem gerekenleri ittiğim için bunların olduğu. Peki ya bir kez daha ihanete uğrarsam.

Belki tamamen dağılırım ama kimin umrunda şimdi de pek farklı değilim. Ona güvenmek istiyorum biraz da olsa ona açılabilmeliyim. Ama ondan önce en azından bir güvenceye ihtiyacım var.

-O zaman bana ismini söyle.

Ufak bir sessizlikten sonra konuştu.

-Kasimir.

(Kasimir isminin anlamı hoşuma gitti. 'huzurun yok edicisi' tarzı bir şeydi)

-Teşekkürler.

Gülümsedim ama bu sefer gerçekten gülümsedim. Bu basit diyolog belki de benim için yeni bir dünyaya açılan bir kapı olacaktı.

Böylece ben de ona hikayemi anlattım. Her detayıyla değil tabi özet olarak.

-... Kısacası arkadan bıçaklandım ve öldüm. Uyandığımda bu bedendeydim.

Gözlerinde ki şaşkınlığı girebiliyordum.

-Sadece inanmıyorsan bunu söyle.

-Hayır bu sadece... İnanmamak değil bu daha çok idrak etmesi zor bir şey. Beden değiştirmek ve ölümden sonraki hayat. Ama hiç şüphesiz ki şimdiye kadar ki hareketlerin bana kim olduğunu kanıtladı. Ama sen... Gerçekten iyi misin?

Huh? Bu soruyu beklemiyordum ama neden bu basit soru bu kadar derin geldi?

-Ben iyiyim...

Eliyle gözümün kenarını sildi ve gülümsedi.

Dikkatli bakınca o giderek daha iyi görünmeye başlıyor...

(Geçen kitaptan beri romantizmde daha iyi oldum. Artık eskisi kadar odun değilim yeeey.)

Bu anı bozan arkadan gelen bağırış sesiydi.

-Ahh dün ne oldu bilmiyorum ama başım...(Khalid)

Hemen geri adım attım ve içeri girdim.

Güzel şimdi ondan bilinçsizce kaçtım.

İçeri girdiğimde onun bağırması yüzünden her kez uyanmaya başladı. Ve görünen o ki herkesin başı ağrıyordu.

Biraz komik görünüyorlar. Özellikle Banche onu en son ne zaman dağınık bir halde gördüğümü bilmiyorum bile.

Biraz ara vermeye karar verdim sonuçta saldırılar için iyi hazırlanmalı.

Nedense bu gruba fazla bağlandığımı hissediyorum. Ama bu his o kadar da kötü değil.

Belki buna alışabilirim. Burası eskiden olduğum yere göre daha sıcak hissettiriyor.

Bu insanların incinmesine izin vermeyeceğim ve intikamımı alacağım.

Belki de normal bir hayata ihtiyacım yoktur ve belki de bu kişilerle kendime 'normal' bir hayat kurabilirim.

________
Yazar:Villainesssss

İki bölüm toplam 1200 kelime oldu ama ben bayılıyorum sanırım. Şimdi kaçıyorum keyifli okumalar.