ORMANCI

BÖLÜM~12 ☘️ Gülmek

Bir asır gibi gelen bakışmanın içinde çokça bilinmezlik vardı. Ahu yanağında duran sıcacık elin üzerine kendi elini koydu, Ormancının 'kimsin sen" sorusunu tebessüm ederek yanıtladı.
"Ahu ben.."
"Ajan falan mısın?"
"Hımmm, saydığın diğer mesleklere göre bu kulağa daha havalı geliyor." yavaşça Ormancının elini yanağından aldı ve iki avucuna o eli sakladı.

Başını eğdiği yerde avuçlarındaki sıcaklığa baktı. Tırnak araları kanla doluydu. Ortamın büyüsünü bozmamak adına sessizlik içinde konuştu.
"Odun taşırken mi oldu bu?"
Ormancı ellerine baktı ve sesli bir cevap yerine sadece hayır dercesine başını salladı. Ahu cevabı merak etse de daha fazla ısrar etmedi. Bileğinde duran kendi tokasına baktı ve gülümsedi. Kaybettiği anı hatırlayarak
"Geçen gün kapının önündeyken saçımdan düşmüştü."
"Biliyorum, Gece buldu tokanı."
"Gece bana senden daha çok sahip çıkıyor."
Hafifçe gülümseyen Ormancı gözlerini Ahu'ya kilitlemiş bir şekilde
"Etkileyemeyeceğin bir canlı yoktur."

Utanıp başını eğdi Ahu. Ormancı da usulca elini avuçları arasından aldı. İtiraf eder gibi hüzün dolu bir sesle
"Ben çok yoruldum Ahu."
"Bunu görebiliyorum."
"Kocaman bir okyanusta tek başıma karşıya geçmeye  çalışıyordum. Tam varacakken öğrendiğim gerçeklik beni dibe çekmeye başladı. Benim çırpınacak gücüm kalmadı. Boğuluyorum."
"Kendini bırakırsan batarsın Ormancı. Belki senin acıların diner ama imkanın varken kurtaramadığın başka insanlar da seninle beraber kendi acılarında boğulurlar."

"Ben ne yapabilirim ki, o adamı içeri attıracaktım ve böylece kurtulacaktı Ayşe de."
"Tamam yine yapabiliriz sonuçta Aslı'yı o öldürdü."
"Kesin değil ki, offf benim kafam biraz karışık."
"Ne gibi?"
"O öldürmüşse bile beni aldatmış bir kadının katiliyle uğraşmak istemiyorum."
"Yapma Ormancı..."
"Ahu bana biraz zaman ver, öğrendiklerimi hazmetmem, öfkemi dizginlemem, kandırılmanın ağırlığını atıp kendimi toparlamam için. Sonra bir yol buluruz."
"Tamam ben ne yapabilirim senin için?"
"Bu konulardan bahsetmeyelim yeter."
"Tamam o iş bende."

Ahu heyecanla ayağa kalktı, ağız dolusu gülümseme ile sordu
"Çay içer misin?"
Ormancı daha cevap veremeden kapı çalındı.
"Bu eve sen gelene kadar kapım hiç çalınmamıştır biliyor musun?"
"Toprağın bereketi yağmursa bu evinki de benim demek ki."
Ormancı alay eder gibi baktı.
"O nasıl bir özgüven öyle!"
Ahu cevaben gülümseyip mutfağa girerken, Ormancı gidip kapıyı açtı. Gördüğü kişiyle gözlerini devirdi
"Buyrun memur bey?"

"İyi akşamlar, Ahu hanım burada mı?"
"Hayırdır inşallah, bir kabahat mi işledi?"
"Eee hayır, sabah iyi gözükmüyordu ben merak ettim. İş çıkışı bir uğrayayım dedim."
Ormancı kendi kendine mırıldandı
"Ben bu bahaneleri iyi bilirim ya neysee.."
Arkasını dönüp
"Ahu, bereketin geldi?"
Ahu meraklı bir şekilde kapıya geldi. Polisi görünce şaşırdı.
"Yoksa bir gelişme mi var? Profilim ile eşleşme mi bulundu?"
Polis memuru kararsızlık içinde geldiği evin kapısında delice pişmanlık duydu. Ahu'nun umut dolu heyecanlı gözlerine bakarken
"Eee hayır, henüz bir gelişme yok."

Ahu hayal kırıklığına uğramıştı, bu kez bakışları sorgulayıcıydı
"Öyleyse sizi buraya getiren sebep nedir?"
Ahu'nun yanında bekleyen Ormancı
"Hah ben de bu sorunun cevabını merak ediyorum."
Polis memuru nedense gerilmişti. Ormancının heybetli ve özgüvenli duruşu kendisini kötü hissettiriyordu. Tamamen Ahu'ya odaklanarak
"Bir beş dakika yalnız konuşabilir miyiz?"
Ahu izin ister gibi Ormancıya baktı. Ormancı hiç konuşmadan mutfağa girip çay yapımını üstlendi. Ahu kapıyı kapatarak polis ile beraber verandaya çıktı.
"Buyrun memur bey?"
"Şu memur olayını attık sanıyordum. Mert de bana."
"Tamam neden geldin Mert?"

"İlk olarak seni merak ettim. Meslek icabı sanırım içimde hep bir şüphe vardı sana kötü davrandığına dair onu kontrol etmek istedim. Ama iyi görünüyorsun."
"Boşuna şüphe etmişsin iyim ben, Ormancı da zannettiğin gibi kötü biri değil."
"Ben şey... sorduğun soruyu araştırdım."
"Hangi soruyu?"
"Bu kasabada intihar eden kızla ilgili."
"Araştırmanı istemedim ki. Sadece bilgin var mı diye sordum sende yok dedin ve konuyu kapattım."
"Tamam yeniden konuyu kapatma diye bilgi sahibi oldum."
Ahu derin bir nefes alıp eve doğru baktı. Perdenin arkasından Ormancının kendilerine baktığını fark etti.