Anlaşmalı Arkadaş - Yarı Texting

BÖLÜM 67

🌼🌼🌼

Yılın daha ortasında olmamıza rağmen sınıfta mezuniyet balosu u konuşanlar vardı. Kızlar ne giyeceklerini erkekler ise ne içeceklerin düşüyorlardı. Sanki sosyal hayatta hiçbir zaman yapamadıkları şeyleri mezuniyette yapacakmışlar gibi gereksiz bir heyecan içindeydiler. Halil ise tamamen bizden kopuk bir şekilde defterine bir şeyler yazıyordu. 

"Halil'im sen ne giyeceksin düşündün mü?" diye sordum.

Halil yazmayı bırakıp bana döndü. "Ben gelmeyi düşünmüyordum."

Kaşlarımı çattım. "Ne demek düşünmüyorum, niyeymiş o?" 

Halil omuz silkip yazı yazmaya devam etti. "İstemiyorum, orası çok kalabalık."

Derdini şimdi anlamıştım. "Halil ne var ki yani, ben de orada olacağım kalabalıktan bize ne?" 

Benim asla umursamadığım şeyler belli ki Halil'i bayağı zorlar durumdaydı. Kafasını iki yana sallayıp ofladı. "Feride biliyorum sen varsın, ama o kadar kalabalık içinde duramam ben. Hem baloda olmazsam mezun olamıyor muyum? " 

Söyledikleri elbette ki doğruydu, gelmek zorunda değildi fakat ben birlikte olalım istiyordum. İstemsizce yüzüm düşmüştü şimdi. "Halil ben seninle olmak istiyordum ama. Sensiz ne yapacağım orada sıkılırım." dedim asık yüzümle.

Halil dudağını ısırıp bakışlarını kağıttan bana çevirdi. "Sen de istersen gitme Feride, hem biz seninle sonra baş başa bir yerlere gidip mezuniyet kutlaması yaparız."

Halil'in biraz mahcup olmuş ifadesiyle sunduğu öneriye gülümsedim. Fakat canım sıkılmıştı. Halil'in açılması istiyordum. Kalabalığa karşı bu fobisini yensin istiyordum. "Biz seninle tabii gider beraber kutlama yaparız da benim istediğim senin de insan içine karışman. Herkes orada olacak ve ben de sevgilimle orada bulunmak istiyorum."

"Beni şu an anlamıyorsun Feride." dedi Halil. 

Gerçekten şaşırmıştım. "Nasıl anlamıyorum?" diye sordum şaşkınlıkla. 

Halil eliyle yüzünü sıvazlayıp bana baktı. "Sen şu an kendi tarafından bakıyorsun, sana göre o ortama girmek dans etmek, eğlenmek çok kolay. Ama bana göre değil, hatta korkunç. Orada on yirmi kişi olmayacak Feride, tüm on ikinci sınıflar, hocalar hatta belki aileleri bile olacak. Bu kadar insan benim için ne demek biliyor musun? Kimse bana bakmasa bile kendimi güvenlik kamerasında izleniyormuş gibi hissediyorum. Benim girebildiğim en kalabalık yer bizim kantin. "

Halil'in söyledikleri yüreğimi burkarken bir yandan da kırmıştı. Ona üzülüyordum fakat onu anlamadığımı düşünmesi kırıcıydı işte. "Seni anlıyorum Halil, sadece kendini aşman için bir adım atmanı istiyorum o kadar. Senin iyiliğini istemek suç mu? 

"Eğer iyiliğimi isteseydin ısrar etmezdin Feride. Kendimi aşmaya başlamak için doğru yer iki yüz kişilik balo değil." 

Normalinden biraz daha yüksek sesle söyledikleri gürültü sebebiyle sınıftakilerin kulağına ulaşmasa da benimkilere tam olarak darbe vurmuştu. " İyiliğimi isteseydin ne demek Halil? " dedim kısık sesle. "İsteseydin ne Halil? "

Halil yutkunup dudaklarını birbirine bastırdı. "Öyle demek istemedim." diye mırıldandı bana bakmaktan çekinirken. "Beni zorlama demek istedim sadece." 

Bir süre bir şey demeden öylece baktım ona. Halil de bana bakar diye düşündüm ama o kafasını sırasına gömerek uyumayı tercih etti. 

Dişlerimi sıkarken önüme döndüm. Sinirlenmekle üzülmek arasında bir evredeydim. Gözlerimi sıkıca yumup tekrar açtım. Kafamı sınıfa doğru çevirdiğimde Serkan'ın  bakışlarını fark ettim. Yine bizi izliyordu ve muhtemelen aramızda olanları fark etmişti. Elimle ona doğru nah işareti yapıp önüme dönerken o ise sanki çok güzel bir şey yapmışım gibi kıkırdayarak bakışlarını çekti benden.  Serkan ya çok salak ya da çok zeki bir çocuktu. Ne yaptığını anlamıyordum ama burnuma pek iyi kokular gelmiyordu. 

*Merhabalar, bana şöyle dram konulu satın alabileceğim çok iyi bir kitap önerebilir misiniz? Kitap okumak istiyorum fakat ne okusam bilemiyorum. Gerçekten okurken akıp giden, beni içine çekecek bir dram hikayesi bulmak istiyorum.  Bildiğiniz varsa eğer belirtirseniz mutlu olurum olurum. Kitap okumaya ihtiyacım var çünkü ❤️❤️🌼