EPIC War Online [COMPLETED]

Episode #63: Battle At The Floating Stages Part 1

Chapter 63: Battle At The Floating Stages Part 1

Klenton's Point Of View

Sky blue is the only color that greeted us the moment we stepped inside this godly-made dungeon.

The door behind us disappeared in a blink of an eye. A clear and calm wide ocean served as our floor. Hindi kami nahuhulog o nalulunod pero sigurado kaming napakalalim ng tubig na ito.

This ocean is so quite. Tumingala kami sa kalangitan at kitang-kita ang napagandang tanawing ito. No clouds are present above kaya't tanging ang asul na kalangitan lang mismo ang nagre-reflect sa tinutungtungan naming karagatan.

Not long after, bigla nalang ding nayanig ang buong lugar. Lumakas ang hampas ng hangin kasabay ng alon kaya't naalarma kami.

"Wag nyong sabihing ang dagat ang kalaban natin?" tila tarantang saad naman ni Ashia.

"It's too early to make assumptions. Makiramdam lang tayo." utos ni Peniron kaya't napahigpit ang hawak ni Niko sa handle ng kanyang espada.

Napatingala ako sa langit at nanlaki ang aking mata nang makitang napuno na ito ng sobrang itim na mga ulap. Kasabay nito'y isang napakalakas na kulog ang umalingawngaw sa buong kalangitan.

"Hindi maganda ang nakikita." sabi ni Kristel kaya't pinanatili kong kalmado ang aking sarili.

Ano bang nangyayari dito?

The thunderous sky cried almost nonstop at halos mabingi na kami sa sobrang lakas nito. Na para bang may higanteng galit na nasa ibabaw ng ulap nayan at nagpapalo ng isang maingay na bagay.

Nagiging visible na ang purple lightning na pilit kumakawala sa maitim na ulap kasabay ng malalakas na pagkulog na ito kaya't inisip kong mabuti ang susunod na mangyayari dito.

"Hindi ko talaga alam kung ano ang nangyayari." komentong muli ni Ashia habang nakatingala din sa langit.

"Lumalakas ang alon." si Niko naman ang nagmamasid sa alon sa paligid namin na halos ilang floor din ng building ang maihahambing sa taas nito.

The waves are not even coming straight to us at para lamang itong mga sea beasts na pinapaikutan lamang kami. Sinasayaw lang ang tinatapakan namin ngayong tubig. Minsan tumataas, tumatagilid at bumababa sa hindi maintindihang hampas ng hangin.

But we remained unshakable standing firm to our usual steps na parang mga estatuwa o batong walang buhay sa gitna nitong mapanganib na karagatan.

Tila lumiwanag ang kalangitan sa biglaang pagkislap ng purple lightning na dumadaan lamang sa aming ibabaw ngayon. Para itong mga ahas na bumubulusok paalis sa ulap at bumabalik din para magtago sa kabilang bahagi pa ng ulap.

"Ano yun?" may tinuro si Niko sa may bandang likuran namin kaya't lahat kami'y napalingon doon.

"That's a tornado." sabi ni Peniron.

"Seryoso?! Bagyo ba ang kalaban natin dito?!" napasigaw na si Ashia.

Napatingala naman akong muli sa nakakakilabot na kalangitan na para bang may buhay na dinudungaw kami dito at galit na pinaparusahan kami dahil sa aming biglaang pagpunta sa teritoryo nito. Well. That's what my comrades maybe are now thinking.

"Galit yata ang langit." ani Peniron kaya't napalingon din ako sa kanya.

Ngumiti ako. "No. The way I see it is a lot different. It seems like it's just greeting us." saad ko naman kaya't 'di makapaniwalang napatitig sa akin si Ashia.

"Aalukin nya ba tayo ng kape?" he said kaya't natawa ako ng bahagyang muling tiningnan ang ulap.

"I think it's not that kind of greeting."