EPIC War Online [COMPLETED]

Episode #81: Patient

Chapter 81: The Sorry Part

Klenton's Point Of View

"It was again an epic win, ladies and gentlemen, mag-ingay para sa DarkPinion squad!" the emcee shouted the moment na makabalik na kami rito sa real world stage kung saan nag-aabang ang napakaraming tao.

Everybody are chanting our squad in such unison na mabibigyan ka na ng goosebumps sa sobrang hype at lakas ng mga ito. The chants is not just an ordinary shouts of praises but it is also full of spirits and determination.

Almost like welcoming us to the state of victory na iisipin talaga naming kami na ang pinakamalakas sa lahat. It's kinda chilling but at the very same time too it made me realized, how all the things had changed in just for a very short time dahil lang sa nilaro ko ang larong ito.

The game where everybody can be as strong as a lion no matter what a coward they were in real life. The game which helped us gather trustworthy friends who can be on our side no matter what.

"Nice one, Captain!" naunang lumapit si Ashia sa akin at sobrang saya nya akong hiningan ng fist-bump na akin ding ngiting tinugunan. "sayang talaga at nawala agad ako sa laro."

"Congratulations." bigla namang nagulat si Ashia nang lumapit sa kanya si Aikan habang nakalahad ang kanang palad nito. "sana magkaharap muli tayo sa isang labanan. I will never gonna let my guard down again." sabay pasimple akong nilingon na akin na lamang ding ikinangiti.

Tinanggap ni Ashia ang pakikipagkamay nito. Lahat kami nagkamayan sa isa't-isa as a sign of respect and courtesy habang hindi naman mapigil ng mga manonood ang palakpakan nila.

Hanggang sa magkatapat din kami ni Lenjin. Our hand did not move an inch for at least five seconds dahil nagkatitigan pa kami.

"You did a great job, Niko."

"Congratulations, Niko."

"Hindi ko akalaing ikaw ang magiging highlight ng larong ito. Nakakabilib."

"Ah hehe. Maraming salamat po."

Lenjin simply looked sideways pass towards my back a little kung saan ay makikita si Niko na ngiting nakikipagkamay sa aming nakalaban ngayon lang habang binabati sya.

He sighed, making me smile. Hininga ko ang handshake sa kanya't walang sabi-sabing nilagpasan at dumiretso roon sa direksyon ni Akaline.

Napansin nito ang presensya ko't napabuntong-hininga sya. "Your face is pissing me off, by the way." saad nito kaya't natawa akong huminto sa harapan nya.

This guy is strong. Hindi yun maitatanggi dahil naging kabilang nga sya sa grupo ni Lenjin. He might be an unfriendly guy sa panlabas na anyo, pero alam kong nahihiya lang itong ilabas ang totoong ugali nya na makipagkaibigan sa mga tao.

He is a shy-type person. "Good game." i said, before offering a proper handshake to him. It took him at least five to seven seconds bago buntong-hiningang tinanggap na lang din ang kamay ko.

"Kung pwede ko lang talagang madurog ang kamay mo ngayon, ginawa ko na sana." he whispered without looking at me while still handshaking.

"I see." tanging naitugon ko na lang din.

"How odd. Ikaw lang ang hindi natakot sa sinabi ko." he said again with a curious expression.

"So you did squeezed many hands before?"

"They all whined in pain."

"Subukan mo sa'kin." matapang kong sagot ng nakangiti.

Dahil dun bigla nya akong tinitigan na tumagal ng ilang segundo rin bago sya nagpasyang kumawala na mismo mula sa kamay ko. "No thanks. I'll just make you as an exception."