"မမနန္းစံ...ေပ်ာ္ခဲ့ရဲ႕လား..."
"လက္ေဆာင္ေတြအမ်ားႀကီးပါဘဲလား..."
ဆိုင္မွာရွိတဲ့ဝန္ထမ္းေကာင္မေလးသုံးေယာက္က နန္းစံယူလာသည့္အထုပ္ေတြကို ၾကည့္ကာအၿပဳံးကိုယ္စီျဖင့္ တအံ့တၾသေရ႐ြတ္လ်က္...။
ဆိုင္ဖြင့္ခ်ိန္မို႔ဝယ္သူမရွိေသာ္လည္း 925 Jwellary မ်ားကိုေတာ့ Online business အေနနဲ႔ပါ ေရာင္းခ်ေပးတာမို႔ လူကိုယ္တိုင္လာဝယ္စရာမလိုဘဲ မက္ေဆ့ဂ်္ေလးတစ္ေစာင္ ပို႔လိုက္႐ုံႏွင့္အေရာင္းအဝယ္ကျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ...။
"မမ...ဟိုတစ္ေန႔ကလာသြားတဲ့ဝယ္သူက ဒီဇိုင္းေလးေတြႀကိဳက္လို႔တဲ့၊ ပြဲတစ္ခုတက္စရာရွိတာမို႔ သူ႔အတြက္သီးသန႔္ဒီဇိုင္းဆြဲေပးမလားတဲ့...၊ အဲ့တုန္းကမမကခရီးသြားေနတာမို႔ သူကလိပ္စာကဒ္ဘဲယူသြားၿပီး ဆက္သြယ္လိုက္ပါမယ္တဲ့.."
"အိုေခေလ...၊ ဒါေပမဲ့ဒီၾကားထဲ ဘာဒီဇိုင္းမွာအာ႐ုံမလာတာၾကာၿပီ...။
ဒါေပမဲ့လည္းႀကိဳးစားၾကည့္ပါအုံးမယ္ေလ..."
နန္းစံတို႔ေတြစကားတေျပာေျပာႏွင့္ ေကာင္တာေရွ႕ကဆိုဖာခုံမ်ားေပၚ ဝင္ထိုင္လိုက္ၾကၿပီး ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က ေရေႏြးၾကမ္းႏွင့္လက္ဖက္ပန္းကန္လာခ်ကာ ဧည့္ခံသည္။
နန္းစံစီးထားသည့္ကတၱီပါေဒါက္ဖိနပ္ ပန္းစည္ေရာင္ေလးသည္ တစ္လွမ္းလွမ္းလိုက္တိုင္း ျမည္သံေလးေတြစီစီညံညံဖန္တီး၍ေနသည္။ ခႏၶာကိုယ္ေပၚဆင္ျမန္းထားသည့္ အပြင့္ႀကီးႀကီးပါသည့္ပါတီလုံခ်ည္ ပန္းစည္ေရာင္ဝမ္းဆက္ေလးႏွင့္ လိုက္ဖက္ညီကာ နက္ေမွာင္ေတာက္ေျပာင္ေသာဆံပင္ကို ဆံညႇပ္ႀကီးႀကီးတစ္ခုႏွင့္ ညႇပ္တင္ထားသျဖင့္ ရွိရင္းစြဲအသက္ထက္ပင္ ရင့္က်က္သေယာင္ေပၚသည္။ သို႔ေသာ္လည္းႏုနယ္ပ်ိဳမ်စ္ေသာ မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္ေလးေပၚတြင္ အဖ်ားတြင္လုံးပိသြားေသာ ႏွာတံေလးႏွင့္ အရာရာကိုဖုံးကြယ္ဟန္ေဆာင္ထားရေသာ စူးရွေတာက္ပသည့္ မ်က္ဝန္းညိဳညိဳေလးေၾကာင့္ ဘယ္ေလာက္ဘဲလူႀကီးဆန္ဆန္ျပင္ဆင္ဝတ္စားထားပါေစ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္အသက္အ႐ြယ္၏ အေငြ႕အသက္မ်ားကေလ်ာ့က်မသြားေပ...။
"မမနန္းစံကအၿမဲတမ္း နန္းဆန္ေနတာဘဲေနာ္...."
"ဟင္...."
YOU ARE READING
Runaway my Aurora:
Romanceချစ်ခြင်းမေတ္တာဆီကနေထွက်ပြေးရမှာမဟုတ်ပါဘူး၊ အတိတ်တွေဆီကနေ ထွက်ပြေးဖို့လိုတာပါကွယ်...၊ Aurora အလင်းတန်းတွေဟာ တောက်ပဖို့အတွက် လောင်ကျွမ်းစရာမှမလိုတာ...။ အကယ်၍နှစ်သန်းပေါင်းတစ်ထောင်မှာ တစ်ခါ လိုအပ်တယ်ဆိုရင်တောင် လောင်ကျွမ်းခံမယ့်သူဟာ ကိုယ်ဘဲဖြစ်လိုက်မယ...
