အတိတ္ဆီသို႔တဖန္...။
မုတ္သုန္ေလအေငြ႕အသက္တို႔ ေရာယွက္ေနသည့္ေလတို႔သည္ အေနာက္ေတာင္အရပ္မွ အားအင္အျပည့္ျဖင့္ တိုက္ခတ္လာၿပီး ဖြင့္ဟထားေသာျပတင္းႏွစ္ခ်ပ္ကို လႈပ္ရမ္းေစလ်က္ ခပ္ပါးပါးလိုက္ကာစေလးကို အလိုက္သင့္လြင့္ပါေစခဲ့သည္။ ၿခံဝင္းထဲမွဆိပ္ဖလူးပန္းရနံ႔တို႔သည္လည္း လႈိင္လႈိင္သင္းလ်က္ ေလတစ္ခ်က္တိုက္တိုင္း အသက္တစ္ခါဝဝရႉမိသည္အထိ စြဲမက္ရေလသည္။ နန္းစံသိပ္ကိုႏွစ္သက္လြန္းလွတဲ့ ဆိပ္ဖလူးပန္းေတြေလ...။
ဒီပန္းေတြဟာညေနေစာင္း ေနမင္းႀကီးနိမ့္ဆင္းသြားသည့္အခ်ိန္တြင္ စတင္ပြင့္လန္းလာခဲ့ၿပီး ညအေမွာင္တို႔အစပ်ိဳးလာသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ အီစိမ့္ေနေအာင္ေမႊးလာပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္းေသးငယ္လွပေသာ ဆိပ္ဖလူးပန္းေလးမ်ားသည္ အပင္ေပၚတြင္ၾကာရွည္စြာမစံျမန္းလိုက္ရဘဲ မနက္ေနထြက္ခ်ိန္မွာေတာ့ အပင္ေပၚမွေႂကြလြင့္လ်က္ ေျမျပင္ေပၚသို႔သက္ဆင္းေႂကြက်ခဲ့ရပါသည္။
အျဖဴေရာင္ပြင့္ခ်ပ္ေတြအလယ္မွာ နီရင့္ရင့္လိေမၼာ္ေလးသမ္းေနတဲ့ ပန္းပြင့္ေလးေတြကိုေကာက္ဖို႔ မနက္ကိုေရာက္ဖို႔ရာမေစာင့္ႏိုင္ေသာ္ျငားလည္း ဖြားခင္စံရဲ႕သားေခ်ာ့ေတးေလးကို နားေထာင္ရင္း သမိုင္းအေထာက္အထားမ်ားစြာရွိသည့္ ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္ အေငြ႕အသက္တို႔လႊမ္းၿခဳံရာ ပုဂံျပည္ရဲ႕ရာဇဝင္ပုံျပင္ေတြကိုလည္း နားေထာင္ခ်င္မိတာမို႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားမွာကိုလည္း ခပ္ေၾကာက္ေၾကာက္ပင္။
ဒီလိုႏွင့္ခုနစ္ႏွစ္အ႐ြယ္သမီးေလး သြယ္နန္းစံဟာ ပုဂံၿမိဳ႕သူႀကီး ဖြားခင္စံရဲ႕စကားေတြကိုနားေထာင္ရင္း ျဖဴစင္စြာၿပဳံးရယ္ႏိုင္ခဲ့ဖူးပါသည္။
ဆိပ္ဖလူးပန္းရနံ႔တို႔ထုံသင္းေနလ်က္ပင္ ႏူးညံ့သာယာေသာ ေတးသြားသံစဥ္ေလးက လြင့္ပ်ယ္လာတာမို႔ ညဟာပို၍သာယာေနသေယာင္ပင္...။ ခုံးမ်က္စ သုံးရက္လသာရွိေသးေသာ ဖိုးလမင္းႀကီးသည္ လျခမ္းေကြးအ႐ြယ္သာရွိေသာ္လည္း တတ္စြမ္းသေလာက္ အလင္းတို႔ေပးစြမ္းလ်က္ရွိပါသည္။
"အိုးး....အိုး......အိုး......အိုး.........အိုး......အိုး.......
တစ္ရံတစ္ခါဆီက ပုဂံရာဇဝင္ခ်စ္ဇာတ္လမ္းမွာ.....၊ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့......မင္းက်န္စစ္ႏွလုံးသားေဝဒနာ.....
YOU ARE READING
Runaway my Aurora:
Romanceချစ်ခြင်းမေတ္တာဆီကနေထွက်ပြေးရမှာမဟုတ်ပါဘူး၊ အတိတ်တွေဆီကနေ ထွက်ပြေးဖို့လိုတာပါကွယ်...၊ Aurora အလင်းတန်းတွေဟာ တောက်ပဖို့အတွက် လောင်ကျွမ်းစရာမှမလိုတာ...။ အကယ်၍နှစ်သန်းပေါင်းတစ်ထောင်မှာ တစ်ခါ လိုအပ်တယ်ဆိုရင်တောင် လောင်ကျွမ်းခံမယ့်သူဟာ ကိုယ်ဘဲဖြစ်လိုက်မယ...
