Runaway my Aurora:

Part 46-final(Zawgyi)

ခန္းမထဲတြင္ဧည့္သည္ေတာ္မ်ားသည္ ဒီကေနပြဲ၏အဓိကဇာတ္ေဆာင္မ်ားကို ေစာင့္စားေနရင္း တီးတိုးစကားဆိုေနၾကသည္။ အကုန္လုံးရဲ႕မ်က္ႏွာမွာေတာ့ အၿပဳံးပန္းေတြေဝလို႔....။

ခင္မင္ရင္းႏွီးသူအနည္းအက်င္းသာဖိတ္ထားသည့္ ဤပြဲတြင္သတို႔သားသတို႔သမီးကေတာ့ ေနာက္က်၍ေနသျဖင့္ စိတ္ရွည္ရွည္ႏွင့္ေစာင့္ဆိုင္းေနရေပသည္။

သြယ္နန္းစံသည္ေက်ာက္စိမ္းေရာင္ေတာက္ေတာက္ ခ်ိတ္ဝမ္းဆက္ကိုဝတ္ကာ အလွပဆုံးျပင္ဆင္ၿဖီးလိမ္းထားသည္။ ခန္းမနံရံကနာရီကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နာရီဝက္ေတာင္ေနာက္က်ေနခဲ့ပါေရာ....။

သတို႔သားနဲ႔သတို႔သမီးရန္ျဖစ္ေနတာမဟုတ္ပါေစနဲ႔...ဘုရား...ဘုရား....။

စင္ျမင့္ထက္ေပၚမွာ ပန္းေရာင္စုံတို႔ျဖင့္အလွဆင္ထားၿပီး နာမည္ႏွစ္ခုဟာ ယွဥ္လ်က္ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္။

Tuta & Su Wai

ဒါပါဘဲ....၊ ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္းေလးပါဘဲ...။ ဒီထက္ပိုၿပီးဆန္းျပားတာကေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းဘဲျဖစ္မွာပါ.....။

႐ုတ္တရက္ကြၽီခနဲပြင့္သြားေသာတံခါးသံေၾကာင့္ လူတို႔ရဲ႕အၾကည့္ေတြဟာ အဝင္ဝဆီစုၿပဳံေရာက္ရွိသြားျပန္သည္။

ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာသံစဥ္ေလး စတင္လာခဲ့ၿပီး ခ်စ္စဖြယ္ဂါဝန္အျဖဴကားကားေလးႏွင့္ ၿပဳံးရယ္ကာ ပြင့္ဖတ္ေလးေတြက်ဲခ်လိုက္ေသာ ေ႐ႊဘုံစံေလးကိုစစခ်င္းတန္းျမင္ရသည္။ ဘုံဘုံဟာပါးခ်ိဳင့္ေလးႏွစ္ခုေပၚေအာင္ ၿပဳံးလ်က္ပင္ ေရွ႕ဆုံးကေနပန္းႀကဲကာ စတင္ေလွ်ာက္လွမ္းလာသည္။ အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ သတို႔သားသတို႔သမီးအရံမ်ားႏွင့္ တစ္ေယာက္လက္ကိုတစ္ေယာက္တြဲကာ တင့္တယ္ခံ့ညားစြာေလွ်ာက္လွမ္းလာေသာ သုတစစ္ပိုင္ႏွင့္ဆုေဝသြန္းတို႔ကို လွမ္းျမင္ရသည္။

ႏွစ္ေယာက္သားကလိုက္ဖက္ေနလိုက္တာဆိုတာ မ်က္ႏွာေပၚကအၿပဳံးေတြဟာ အသက္ဝင္လြန္းသျဖင့္ ေဘးလူကိုပါၾကည္ႏူးပီတိျဖစ္ေစခဲ့ပါသည္။ ဒီလိုအခိုက္အတန႔္မ်ိဳးေရာက္လာဖို႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ႐ုန္းကန္ခဲ့ရလိုက္ေလသလဲ....။