Runaway my Aurora:

Part 13(Zawgyi)

သာယာလွပတဲ့သီတင္းကြၽတ္ညေလးမွာ ေငြရည္႐ႊန္းလဲ့ေသာဖိုးလမင္းႀကီးသည္ ေငြမႈန္ကေလးမ်ားကဲ့သို႔ ေတာက္ပလ်က္ရွိေသာ ၾကယ္မႈန္တို႔ကိုအေဖာ္ျပဳကာ ျပည့္ဝိုင္းလ်က္ရွိေပသည္။ မိုးသက္ေလျပည္ကင္းရွင္း၍ ရာသီဥတုသည္ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ႏွင့္ သာယာလ်က္ပင္...၊

တန္ခိုးႀကီးဘုရားမ်ားတြင္လူမ်ားျဖင့္ ျပည့္က်ပ္ကာေျခခ်စရာပင္မရွိဘဲ သီတင္းကြၽတ္ဆီမီးတစ္ေထာင္ပူေဇာ္ပြဲ၊ မီးထြန္းပြဲမ်ား၊ ဇာတ္အၿငိမ့္ပြဲမ်ားျဖင့္ ပုဂံၿမိဳ႕သည္ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲစည္ကားလ်က္ရွိပါသည္။

ဖြားခင္စံရဲ႕က်ယ္ဝန္းလွေသာၿခံႀကီးထဲမွာေတာ့ မိသားစုေဆြမ်ိဳးမ်ားစုေဝးလ်က္ လူႀကီးသူမကန္ေတာ့ပြဲမ်ားကို အစဥ္အလာမပ်က္က်င္းပေလ့ရွိပါသည္။ ထိုအခ်ိန္သည္နန္းစံတို႔ကေလးမ်ားအတြက္ အေပ်ာ္႐ႊင္ဆုံးအျပင္ ေငြအ႐ႊင္ဆုံးလျဖစ္သျဖင့္ မ်ားစြာစိတ္လႈပ္ရွား၍ေနပါသည္။

ခိုင္ခံ့က်ယ္ဝန္းေသာပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ႀကီးထဲတြင္ စကားသံမ်ားသည္မစဲေပ၊ ဦးရဲေဇာ္၏ sound box မွလည္း သီခ်င္းမ်ိဳးစုံညံလ်က္ရွိ၏။

ညိဳလြင္လြင္ဖေယာင္းပုဆိုးေပၚမွာ ဝိုင္းဖြဲ႕ကာထိုင္ၾကလ်က္ မုန႔္ပဲသေရစာကလည္းအစုံခ်ထားသည္။

ပထမဦးစြာဤအိမ္၏အႀကီးအကဲျဖစ္ေသာ ဖြားခင္စံႏွင့္ ဖြားေလးေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္ကို နန္းစံတို႔အားလုံးဝိုင္း၍ကန္ေတာ့ၾကသည္။

သုတႏွင့္ဆုေဝကလည္း အိမ္လည္လာသျဖင့္ မိသားစုအားလုံးေပါင္းဆုံကာ စည္ကားလ်က္ရွိေပသည္။

အဖြားႏွစ္ေယာက္လုံးကလည္း ဆုေတြေပးလိုက္တာ စုံေနပါေရာ...၊ တခ်ိဳ႕ဆုေတြကိုနားမလည္ေသာ္လည္း ၾကားဖန္မ်ားသျဖင့္ မွတ္ပင္မွတ္မိေနေတာ့သည္။

ကန္ေတာ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ ကေလးေတြအႀကိဳက္ဆုံးအစီအစဥ္လာပါေတာ့သည္။

အဖြားႏွစ္ေယာက္လုံးကမ်က္ႏွာမ်ား ၿပဳံးခ်ိဳစြာျဖင့္ တစ္ေယာက္တစ္ေထာင္စီေပးေလေတာ့ ဟန္ေတာင္မေဆာင္ႏိုင္ဘဲ ဝမ္းသာအားရေျပးယူၾကသျဖင့္ လူႀကီးမ်ားကဝိုင္းရယ္ၾကေပသည္။