ခါးသက္သက္ခံစားမႈႀကီးက ရင္ဘတ္ထဲကအပူေတြကို တကယ္ဘဲၿငိမ္းေစလို႔လား၊ ဘယ္မီးေလာင္ျပင္ဟာ ကိုယ့္ခံစားခ်က္ေတြေလာက္ ပူလိမ့္ပါမလဲ။
ဒီလိုနဲ႔အရက္ေတြတစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္...၊
သုတစစ္ပိုင္သည္အသည္းကြဲတာထက္ကိုပို၍ ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံးမြေၾကေလာက္သည့္ အမွန္တရားတစ္ခုကိုရင္မွာပိုက္ကာ ၿငိမ္သက္ေနမိေတာ့သည္။
"အရမ္းအားနည္းေနလို႔ေမ့လဲသြားတာပါ၊ ကိုယ္ဝန္ႏွစ္လရွိေနၿပီမို႔ ေသြးႏုသားႏုမို႔ ဒီအခ်ိန္ကအရမ္းဂ႐ုစိုက္ရပါတယ္...၊ အာဟာရရွိတာေတြမ်ားမ်ားစားေပးရင္ သက္သာလာမွာပါ"
ဒီစကားကိုပထမဆုံးၾကားလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ ကိုယ့္နားကိုယ္မယုံႏိုင္သျဖင့္ ဆရာဝန္ႀကီးကိုထပ္ခါထပ္ခါျပန္ေမးခဲ့ရသည္။ ေနာက္ေတာ့လည္းအမွန္တရားဟာ ေျပာင္းလဲလို႔မရတာေၾကာင့္ ဘာစကားကိုမွဆက္မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘဲ အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္မွင္သက္ေနခဲ့ရသည္။ ကိုယ္အတန္တန္တားခဲ့ရဲ႕သားနဲ႔ကြယ္....၊ အဲ့လူကဘယ္လိုလူလဲဆိုတာ ကိုယ္မင္းကိုသတိေပးခဲ့ရဲ႕သားနဲ႔....။
ရင္ဘတ္ထဲကပူေလာင္မႈေတြဟာ လည္မ်ိဳဝဆီဆို႔နစ္လာတာမို႔ အသားေတြတဆတ္ဆတ္တုန္ေလာက္ေအာင္ ခါးသီးလ်က္ရွိေသာ္လည္း ပူေဆြးေန႐ုံကလြဲၿပီး ကိုယ္ဘာတတ္ႏိုင္မွာမို႔လဲ....။
အဲ့ဒီေနာက္ေဘးနားမွာလူတစ္ေယာက္ဝင္ထိုင္သျဖင့္ ဖ်တ္ခနဲတစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သြယ္နန္းစံျဖစ္ေနပါရာ....။
စားေသာက္ဆိုင္ႀကီးမွာေတာ့ ေန႔လယ္ေန႔ခင္းမို႔ လူသူကင္းရွင္း၍ေနပါသည္။
"နင္ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ..."
သုတေရွ႕ကအရက္ပုလင္းေတြဖန္ခြက္ေတြကို ခပ္ေဝးေဝးတြန္းဖယ္ရင္းေမးလိုက္သည္။
"ငါလည္းမသိဘူး....."
"အဲ့ဒီသာထက္ေမာင္ဆိုတဲ့သူမွာ မိန္းမနဲ႔ကေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္သုတ....၊
သူကဆုေဝကိုအခုခ်ိန္ထိလိမ္ထားတာဘဲ....၊ ငါတို႔သူ႔အိမ္ကိုလိုက္သြားခဲ့ၾကတုန္းက ငါတို႔မ်က္လုံးနဲ႔တပ္အပ္ျမင္ခဲ့ရတာ....။ ဆုေဝကဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေပ်ာ့လိုက္သလဲဆိုရင္ ဝုန္းဒိုင္းႀကဲရန္ျဖစ္ရမယ့္အခ်ိန္မွာ အိမ္မွားသြားလို႔ပါဆိုၿပီး လွည့္ျပန္လာခဲ့တာ....။
YOU ARE READING
Runaway my Aurora:
Romanceချစ်ခြင်းမေတ္တာဆီကနေထွက်ပြေးရမှာမဟုတ်ပါဘူး၊ အတိတ်တွေဆီကနေ ထွက်ပြေးဖို့လိုတာပါကွယ်...၊ Aurora အလင်းတန်းတွေဟာ တောက်ပဖို့အတွက် လောင်ကျွမ်းစရာမှမလိုတာ...။ အကယ်၍နှစ်သန်းပေါင်းတစ်ထောင်မှာ တစ်ခါ လိုအပ်တယ်ဆိုရင်တောင် လောင်ကျွမ်းခံမယ့်သူဟာ ကိုယ်ဘဲဖြစ်လိုက်မယ...
