Runaway my Aurora:

Part 2(Zawgyi)

"တီ....တီ" ဆိုေသာျမည္သံေနာက္မွာ ထပ္ၿပီးဖုန္းက်သြားျပန္သည္။

သို႔ေသာ္လည္းသြယ္နန္းစံသည္ လြယ္လြယ္ႏွင့္လက္ေလွ်ာ့တတ္ေသာ သူမ်ိဳးမဟုတ္...၊ တစ္ခါႏွစ္ခါထပ္ေခၚၿပီး ဖုန္းကေတာ့တစ္ဖက္ကမကိုင္သည့္အတြက္ ျပန္က်သြားသည္။ အိုက္စ္လန္ျပည္ကက်ဥ္းက်ဥ္းေလးပါ မီယာရယ္..၊ နင္ဘယ္ကို‌ေျပးႏိုင္မလဲ ၾကည့္ရေသးတာေပါ့...။

ေနမထြက္‌ေသးသျဖင့္ ေရခဲမွတ္ေအာက္ေရာက္သည္အထိ ေအးစိမ့္ေနေသာ အိုက္စ္လန္ခရီးစဥ္၏ ဒုတိယေန႔မနက္ခင္းကို ေဒါသေငြ႕မ်ားျဖင့္ စတင္လာခဲ့ရပါသည္။ နယ္သာလန္မွာေက်ာင္းတက္ရင္း ခင္လာခဲ့သည့္အိုက္စ္လန္သူ မီယာကအလည္ေခၚသျဖင့္ တစ္ကိုယ္တည္းခရီးႏွင္လာခဲ့ေသာ္လည္း ပထမတစ္ရက္သာ ၿမိဳ႕ထဲလိုက္ျပၿပီးေနာက္တစ္ေန႔က် အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိ နယ္သာလန္ျပန္သြားၿပီဟု ဆိုလာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္မီယာရဲ႕သူငယ္ခ်င္းက နန္းစံကိုက်န္တဲ့ရက္ေတြမွာ အလည္အပတ္လိုက္ျပပါလိမ့္မယ္တဲ့...၊

အို.....အံ့ၾသစရာေကာင္းလိုက္တာ....၊ နန္းစံေတာ့မယုံႏိုင္ပါ။ သူဒီႏိုင္ငံအတြင္းမွာဘဲရွိေသးသည္။ အခုခ်က္ခ်င္းဘဲသြားရွာၿပီး အေၾကာင္းျပခ်က္ခိုင္ခိုင္လုံလုံ သြားေမးရမည္။ အလည္ေခၚတုန္းကေခၚၿပီး အခုက်အထီးမွန္းအမမွန္းေတာင္ မသိတဲ့လူတစ္ေယာက္နဲ႔ လႊဲခ်ခဲ့သည္ေပါ့ေလ...၊ ေဒၚမီယာေရ.....နင္ဘယ္ေလာက္ေျပးႏိုင္သလဲ...။

သြယ္နန္းစံကေယာက္်ားေတြဆို အျမင္ကတ္လြန္းလို႔ လက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္မထိတဲ့သူဆိုတာ သိသိရက္နဲ႔ေလ...။

အေတြးစမ်ားကဆက္စပ္သြားသျဖင့္ ကိုယ့္လက္ဖဝါးေလးကိုယ္ ျပန္ျဖန႔္ကာ တုန္တုန္ယင္ယင္နဲ႔ ၾကည့္မိသည္။

မေန႔ကသူစိမ္းတစ္ေယာက္ကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္က်ဴးလြန္ခဲ့သည္၊ နန္းစံဘာေၾကာင့္မ်ား ပါး႐ိုက္ခဲ့မိပါလိမ့္..။ ဒီထက္ပိုၿပီးသည္းခံႏိုင္ခဲ့ရင္ေကာင္းသား...။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္သူအျပစ္လည္းတစ္ဝက္ပါသည္၊ စေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔စိုက္ၾကည့္ျခင္းဟာ အလြန္႐ိုင္းစိုင္းတဲ့လုပ္ရက္ဟု ထင္မိသည္။ ဘယ္တုန္းကတည္းကလည္းျပန္မေတြးခ်င္ခဲ့ပါ၊ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဆီက လိုခ်င္တပ္မက္မႈရမၼက္မ်ားစြာျဖင့္ မ်က္စိေဒါက္ေထာက္စိုက္ၾကည့္ခံခဲ့ရသည့္အခ်ိန္ဆို ေအာ္ဂလီဆန္လြန္းလို႔ သတ္ေသပစ္လိုက္ခ်င္တဲ့အထိ...၊ အဲ့အခ်ိန္ကတည္းက တစ္ေယာက္ေယာက္က ကိုယ့္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတာကို အရမ္းမုန္းခဲ့တာ အခုခ်ိန္ထိ...၊ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔အေတြးစမ်ားက အတိတ္ေတြဆီျပန္ေရာက္သြားေတာ့ စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့မိသည့္ လက္ဖ်ားမ်ားကတုန္တက္လာသည္။ ဒါဟာစိတ္ေရာဂါတစ္ခုလို႔ မီယာကေျပာခဲ့သည္။ နန္းစံအတြက္ေတာ့ နာက်ည္းမႈသက္သက္သာျဖစ္ပါသည္။