နန္းစံအတြက္ ဘာမဆိုရင္ဖြင့္တိုင္ပင္ရာျဖစ္ေသာ မမေဝသည္နန္းစံအေၾကာင္းကို ၾကားေလေတာ့ အံ့ၾသမွင္သက္စြာၿငိမ္သက္ေနခဲ့သည္။
"နန္းစံေက်ာင္းမတက္ခ်င္ေတာ့ဘူး...မမေဝ...."
မမေဝကထိုအခါမွ အိပ္မက္ကႏိုးလာေသာလူတစ္ေယာက္လို အသိစိတ္ျပန္ဝင္ကာ အားေပးစရာစကားလုံးရွာရေလသည္။
"အို.....ကေလးရဲ႕....ဒီလိုေတာ့ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ....၊
ေက်ာင္းကေတာ့ဆက္တက္ရမယ္ေလ၊ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးရင္ တကၠသိုလ္ေတာင္တက္ရအုံးမွာ...၊
တကၠသိုလ္မွာေလ အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္းတာ နန္းစံရဲ႕...သိလား....။
စာေတြလည္းအမ်ားႀကီးက်က္စရာမလိုေတာ့ဘူး၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေလွ်ာက္သြားၿပီး မုန႔္ေတြလည္းႀကိဳက္သေလာက္ ဝယ္စားလို႔ရၿပီ...။
အဲ့အခါက်ေကာင္ေလးေခ်ာေခ်ာေလးေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိအုံးမွာ....၊
နန္းစံကႀကီးလာရင္ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ...."
"ရွင္.........."
နန္းစံဘယ္တုန္းကမွမေတြးခဲ့ဖူးတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုကို ႐ုတ္တရက္ႀကီးၾကားလိုက္ရသျဖင့္ အၾကာႀကီးတိတ္ဆိတ္သြားရသည္။
နန္းစံဘာျဖစ္ခ်င္တာပါလိမ့္....၊
ဒီတိုင္းဖြားခင္ခံတို႔နဲ႔အတူ၊ မိသားစုဝင္ေတြနဲ႔အတူ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ဘဲေနသြားခ်င္တာေလ...။
အၾကာႀကီးေတြးေတာေနသည့္နန္းစံကေလးရဲ႕ေခါင္းကို မမေဝကခပ္ဖြဖြပုတ္ကာ အားေပးလိုက္ပါသည္။
"အခ်ိန္ေတြရွိပါေသးတဲ့နန္းစံရဲ႕...၊ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းစဥ္းစားေပါ့....။
ဆယ္တန္းကိုအမွတ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ေအာင္ရင္ ႀကိဳက္တဲ့တကၠသိုလ္ေ႐ြးတက္လို႔ရၿပီေလ...။"
ထို႔ေနာက္မမေဝကနန္းစံကို အေသအခ်ာၾကည့္ကာ ခပ္တိုးတိုးေရ႐ြတ္လိုက္ပါသည္။
"ကေလး.....မင္းရဲ႕ဘဝကိုတစ္ေနရာထဲမွာဘဲ မျမႇဳပ္ႏွံလိုက္နဲ႔....၊
မင္းမွာသန္မာလွတဲ့အေတာင္ပံေတြရွိတယ္....၊ တစ္ေန႔အဲ့အေတာင္ပံေတြကိုသုံးၿပီး ဘယ္သူမွမေရာက္ဖူးတဲ့ေနရာေတြဆီ ပ်ံသန္းျပလိုက္စမ္းပါ....။
YOU ARE READING
Runaway my Aurora:
Romansချစ်ခြင်းမေတ္တာဆီကနေထွက်ပြေးရမှာမဟုတ်ပါဘူး၊ အတိတ်တွေဆီကနေ ထွက်ပြေးဖို့လိုတာပါကွယ်...၊ Aurora အလင်းတန်းတွေဟာ တောက်ပဖို့အတွက် လောင်ကျွမ်းစရာမှမလိုတာ...။ အကယ်၍နှစ်သန်းပေါင်းတစ်ထောင်မှာ တစ်ခါ လိုအပ်တယ်ဆိုရင်တောင် လောင်ကျွမ်းခံမယ့်သူဟာ ကိုယ်ဘဲဖြစ်လိုက်မယ...
