K.K. 2 243 Gün Bölüm 12 •Son•

3.3K 66 32
                                    

Son ses çalan müzik ortada dans eden iki erkek zenne.

Gece hiç olmadığı kadar uzundu.

Pembe saten gecelikler giyen kadınlar tüylü terlikleriyle zennelere eşlik ediyor ellerindeki alkoller her dans edişlerinde yerlere saçılıyordu.

Asya üzerindeki uzun saten hırkayı çıkartıp masanın üzerine fırlattı. Şampanya şişesini elleri arasına aldı. Zennelere baş işaretiyle müzik durmuş ortamı sessizlik hakim etmişti.

"Hazır mıyız ?"

Genç kadınlar hep bir ağızdan çığlık atarak bağırdı.

"Geliyor yeni gelin!"

Kadınlar tekrar bağırdı.

İki katlı davet salonunun üst katına bağlanan merdivenlere dönen ışıklarla mezdeke son ses açılmış dansözler elleriyle kapattığı ortalarını yavaş yavaş açarken inmeye başlamışlardı. Her basamakta salonda çığlıklar kopuyor şampanyalar bir bir patlıyordu.

Müziğin kopma yerinde yeni gelin gözükmüş üzerinde ki şahşahalı dansöz kıyafetiyle döktürmeye başlamıştı.

Asya'yla Elif bağırmaktan ses tellerinin koptuğunun farkında bile değillerdi.

İkisinde aynı anda ortaya geçip İlsanın iki yanında şampanyaları açıp sallayarak patlattılar.

İlsa göğüslerini Elife doğru sallarken elleri uzun saçlarında kalçalarınıda Asyaya sallıyordu.

İlsanın düşen performansıyla zennelerle dansözler geçti piste. Yüzünde ki peçeyi indirmeden şarap şişesini alıp peçesinin altından dikti.

"Eğleniyor muyuz ?"

Elifle Asya bağırmış onların sesiyle bütün salon çığlıklara boğulmuştu.

İlsanın yanına bir kadın yaklaştı.

"Efendim üzerinizi değiştirme zamanı geldi müstakbel kocanız ve arkadaşları geliyor."

İlsa kocaman gülümsemişti. Kadının kolundaki saate bakıp başını salladı.

"Dört saat ne çabuk geçti böyle !"

"Dört saat mi ? Daha yeni başlamıştık"

Asya'nın sesiyle Elif kahkaha atmış üçlü beraber üst kata doğru yol almışlardı.

İlsa değiştirdiği üstüyle alnında ki terleri nazikçe silen kadına teşekkür etti.

"Oldu değil mi?"

Asya İlsanın kıyafetini düzeltirken aynadan İlsayı süzdü.

"Olmak ne kelime? Yıkılıyorsun"

"Geldiler!"

İlsa gülmesini durduramıyordu.

"Salonun ortasında değil mi?"

"Evet evet ben Enis Beyle konuştum aşağıya indiğimiz an ortada sadece Doğaç bey kalacak."

İlsa sinsice gülümseyip ince belli bardaktan bir yudum alıp açılan kapıdan dışarı çıktı.

Elleri siyah altı kaplama trabzanlarda aşağıya baktı İlsa. Doğaç karısını görür görmez keskin bakışlarla başını yukarıya kaldırmış dudağını yalamıştı. Aynı anda onlara eşlik eden bu şarkıya anlam veremesede merdivenlerden iki erkek zenneyle inen karısına öylece bakmıştı sadece.

İlsa şarkının ritmiyle yürüyor zennelerin beline yaptıkları destekle olduğu yerde azda olda kıpırdanıyordu.

Sonunda Doğaçın karşısına geçtiğinde şarkı başlamıştı.

Karanlığın Küçüğü (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin