Kalemi mi aldı?" Dedim son çare.
Berfinin sözünü kesince şaşkınca suratıma baktı. Yalvarır gibi bakınca
"E-Evet böyle beyaz renkli üzerinde siyah renkten yazılar vardı imza felan."
Of çektim içimden. Ayşe hanım her şeye karışmasa olmazdı!
Adımımı atmışken Doğaç Elimi tuttu.
"Sen bekle burda güzelim ben alırım."
Kalbim ağzıma gelmişti. Korkuyla konuştum
"Y-yok, yani ben alırım şimdi Berfinle gider."
Doğaç bir şey anlamasın beni onaylasın diye yalvarıyordum Allaha...
"Tamam güzelim bekliyorum."
Dedi. Derin nefes verirken Berfinle beraber çıktım odadan. Gözlerim dolu dolu aşağı iniyorduk merdivenlerden.
"Yenge ne olduğunu anlatacakmısın? Kalem falan almadı annem beyaz bi kağıt üzerinde hastane ismi vardı-"
"Şşhh Berfin. Biliyorum. Anlatacağım şimdi ama annenden kağıdı almam lazım okudumu?"
Başını olumluca sallayınca akan yaşlara engel olamadım. Aşağı inince şaşkınlıkla bana bakan Ayşe Hanıma baktım. Elinde ki kağıdı aniden çekip
"Siz ne hakla benim eşyalarımı karıştırıyorsunuz?"
Kolumdan tutup sessiz bi yere çekti beni Berfin gerimizde kalırken.
"Aslında ilk bakışımda para avcısı biri olduğunu düşünmüştüm. Bakıyorum ki evin torunu için kendinden vazgeçiyorsun.(güldü) Güzel!"
Kolumu Ayşe hanımın ellerinden kurtarıp işaret parmağımı salladım.
"Bakın Ayşe Hanım bunu birinden dahi duyarsam-"
Elini beline koydu.
"Merak etme söylemek büyük hata olur zaten ölüm gününü merakla bekliyor olacağım."
Yutkundum. Birinin ölüm günün demesi ne acı oluyordu. Titrek nefes aldım. Ordan ayrılacakken kolumdan tuttu.
"Oğlun annesiz kalmayacak. Filiz istekle yapacaktır hem anneliği hem karılığı. Gözün arkada kalmasın."
Dişlerimi birbirine bastırırken
"Siz delirmişsiniz. Doğaç Filizi mi görecek benden sonra? Oğlumuzla kendi hayatını kuracak. Sizde izler-"
"Ben Kaynanamla seve seve yaparım aralarını sen merak etme. O zaman kim izleyecek görürüz."
Kolumu bırakırken gitti Ayşe hanım ardında paramparça ettiği bir kalp bırakarak. Kendime yediremediğim şeyleri açık açık yüzüme vurmuştu. Arkamda ki sedire oturdum elim ayağım titrerken.
Berfin yanıma oturunca sarıldım. Kardeş edasıyla karışlık verirken.
"Çıkış yolum yok Berfin yapmak zorundayım. Yok. Hiçbir yol yok. Sıkışıp kaldım. Yardım eli yok."
"Şşhh anlatmak istermisin?"
Elimde ki kağıdı uzattım ela gözlü kıza ağlarken. Okumaya başladığı an gözleri kocaman olup bana baktı.
"Devam et. Anlatamam konuşmak istemiyorum."
Yuktunduğunu gördüm.
"Yenge"
Acıyla söylemişti sesi bitkin yorgun çıkmıştı benim gibi.
"Yapma bunu! Abime söyle belki çıkış yolu vardır bulur o"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığın Küçüğü (Tamamlandı)
Romansa+18 Kitap (MAFYA✓TUTKULU AŞK) Bir tarafta intikam hırsıyla yanan bir mafya, diğer tarafta ailesini kaybetmiş küçük bir kız. Onları kader bir araya getirmeye yeminliydi. İntikamını almak istediği kıza aşık olacağını kim bilebilirdi ki? Yıkılmış küçüğ...
