Kolumdan tekrar tuttu sinirli gözlerle.
"Saçmalama İlsa."
Dedi. Elimde ki DNA testi kağıtlarını yüzüne vurdum.
"Okumak istermisin yardımcı olayım mı?"
Tek kaşını havaya kaldırdı.
"Dünya sahtekarlarla dolu!"
Güldüm bir kaç adım uzaklaşırken.
"Sahtekarlar güzel tezgah! Sana Mardinde İstanbula geleceğin zaman gitme dedim, seni affetmem dedim. O mesajlar... Bda devamı mı o pisliğinin."
Benim gibi sırıttı sahtece.
"Hâlâ bana inanmıyormusun?"
"İnanıyordum"
"Dun!"
Elimle kapıda duran bebeği işaret ettim.
"İkinci çocuğun gelene kadar, dur ya belkide benden önce doğurmuştur ne dersin? İlk çocuğun ha?"
"Sen delirmişsin İlsa, sağlıklı düşünemiyorsun"
Bir şey demeden hızlıca merdivenlere yöneldim. Pesimden geldiğini biliyorken Aslanın kilitlediğim odasına girip bebek çantasını aldım. İçine elime gelen eşyalarını doldururken kolumdan tuttu Doğaç sertçe.
"Ne yapıyorsun?"
"Gidiyoruz."
"Saçmalamayı bırak İlsa!"
"SİKTİRGİT aşağıda ki çocuğuna sahip çık."
"Öyle mi? Aslanı götüremezsin"
Nefes almayı unutmuş gibi yüzüne baktım bön bön. Bu kabul etmekti yaptığı şeyi.
"Sen kimsin de götü-"
"Ben. Babasıyım ve götüremezsin!"
Göğüsünden ittirip sinirle bağırdım.
"Aslan karar verecek büyüklükte olsaydı bu durumda seni değil beni seçerdi. Benimle gelirdi. Seninle değil."
"Benim oğlum hiçbir yere gelmiyor! Nokta."
"Ben annesiyim bana ihtiyacı var. Emzirilmesi gerek, ben gidiyorsam oda gelecek."
"Kapı orda Aslan burda."
Doğaçın söyledikleri... Yaptıkları.. Canımdan bezdirmişti bu hayat beni. Elimde ki çantayı yerle bir edip kapıdan çıktım. Dış kapıya gelince durdum. Ayakkabılarımı giyip çantamı aldım. Aslanın ağlama sesleri gelirken çıkamamıştım o kapıdan taki Doğaçın sesine kadar.
"O kapıdan bir kez çıkarsın İlsa. Bir kez"
Olduğum yere çöktüm. Tek başına çıkamazdım bu evden oğlum olmadan. Hıçkırarak ağlarken siyah takımlı adam tam karşımda duran puseti alıp gözden kayboldu. Belimden dolanan elleri ilk başta itsemde izin vermedi buna.
"Gitme İlsam. Bırakma beni. Özür dilerim güzelim ben, ben öyle demek istemedim. Gerilince sinirle çıktı ağzımdan."
Nasıl inanmıyordum böyle safça herşeye. Haklıydı. Belki sahtekarlıkla yapılmıştı bu.
Arkamı dönüp kucağına oturdum.
"Ö-özür dilerim b-ben,-"
"Şşhh. Sadece bana güven güzelim. İnan."
Başımı salladım.
"Kimin o çocuk?"
"Bilmiyorum güzelim ama bulucam. DNA testinide yaptıracağız beraber."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığın Küçüğü (Tamamlandı)
Romance+18 Kitap (MAFYA✓TUTKULU AŞK) Bir tarafta intikam hırsıyla yanan bir mafya, diğer tarafta ailesini kaybetmiş küçük bir kız. Onları kader bir araya getirmeye yeminliydi. İntikamını almak istediği kıza aşık olacağını kim bilebilirdi ki? Yıkılmış küçüğ...
