Karanlığın Küçüğü (Tamamlandı)

83. Bölüm Liyan Eflal Aras

Bir Kaç Gün Sonra

"Ne? Geliyorum Asya sakin ol Enis nerde?"

Çalan telefona anında cevap vermiştim. Asya az önce suyunun geldiğini ve Enisin evde olmadığını söylemişti. Saat gecenin kaçıydı bilmiyordum.Artık Doğaç gideceği zaman haber verdiği için işleri olduğunu biliyordum ama bu gece behsetmemişti bundan. Yataktan fırladığım gibi geceliklerle ayakkabılarımı giyinip ceket alıp çıktım odadan.

Hızla merdivenlerden inip dışarı çıktım. Ahmet elleri önünde yanıma koştu.

"Ahmet Asyanın doğumu başlamış çabuk doktorları ara evine gönder ben gidiyorum Aslanla ilgilinmesi için Fezayı ara."

Ahmet başını sallayınca koşarak arabama bindim.

.......

"Sakin ol kuzum ıkın."

Doktorlar benimle neredeyse aynı anda eve gelmişlerdi. Merdivenlerin dibinde oturmuş bekliyordu ağlayarak ben geldiğimde Asya. Kapıyıda adamlardan aldığım anahtarla açmıştım. Kapıda dikilenlerin bir şeyden haberleri yoktu Ahmet olacaktı...

İki doğum doktoru bir hemşire vardı hemen yanımda.Ben Asyanın elini tutarken onlar doğumu gerçekleştiriyordu.

"Enis nerde İlsaa"

Diye söylenip ağlıyordu bi yandan.

"Tamam sakin ol gelirler."

"Son kez Asya Hanım. Hadi"

Asya nefes çekip gözlerini kapatırken ıkındı. Doktorun maskesi bile olsa gözlerinde ki ışıltıyı görmüştüm. Elinde tuttuğu bebek ağlamazken Asya gözlerindeki yaşlarla hıçkırarak ağlamaya başladı. Asyayla birlikte bende ağlarken bebeğin ağlama sesleri duyuldu. Derin nefes alıp gülerken anında batanniyeye sarılan minik kız Asyamın kolları arasına bırakıldı.

.....

Doğum gerçekleştikten sonra Doktorların geldiği ambulansla hastaneye gidiyordu Asya. Bende arkadan takip ediyordum. Ahmete sorduğumda ne Doğaça ne de Enise ulaşamadığını söylemişti. Arabayı stresle sürerken telefondan Fezayı aradım.

"İlsa"

"Aslan iyi mi?"

"Evet uyuyor halasının kuzusu."

"Bir şey olursa bana haber ver canım."

"Asya iyi mi "

Güldüm seslice.

"Kızımız doğduuuu"

Sevinç sesleri buna eşlik ederken

"Fezam ben kapatıyorum hastaneye geldik seni arayacağım."

Feza ile telefonda vedalaştıktan sonra kapattım. Asya ambulanstan kızıyla birlikte inerken peşlerinden gidiyordum hızlı adımlarla. Büyük hastanenin içine girince kolum tutuldu.

"Yenge Asya Yengenin ailesine haber verelim mi?"

Dudaklarımı ısırdım. Haber vermek en mantıklısıydı ama ben arkadaşımı çok iyi tanırdım, annesiyle babasından destek aldığı gibi Enis olmadan doğum yaptığı için boşardı bile çocuğu. Olumsuzca sallandım.

"Ne yapalım Ahmet ben bilmiyorum"

Dedim sıkıntıyla. Kollarımı iki yana açtım.

"Bilmiyorum Ahmet. Bana yine aynı şeyleri yapmaya başladı sevgili patronun söylemiyor bir şeyden bahsetmiyor birkaç gündür. Gece yanımdan çıkıp gittiğinin bile farkında değilim. Sinirliyim Ahmet. Bir yanım ara ailesini boşver diyor bir yanım Eniste kendi ailesini korumak istiyor diye söyleniyor, ne yapalım sen söyle?"