ភាគ5៖ឃ្លានជ្រុល

5.4K 290 3
                                        

"មិនបាច់មកយំសោកទេ ព្រោះយើងមិនបានអាណិតឯង" នាយនិយាយបណ្ដើរទាំងប្រឡេះឡេវអាវបណ្ដើរ រហូតទាល់តែអស់ទើបនាយដោះអាវគ្រវែងចោលទៅម្ខាង ។

"លោក~សូមមេត្តាអ្ហឹក"

"យើងគួរស៊ីឯងប៉ុន្មានម៉ោងទៅទើបអាចយកកូនបាន?"ជុងហ្គុក ស្ដាប់សម្ដីប្រុសម្នាក់នេះចុះ ឮម្ដងៗចង់តែហក់ដាល់មាត់ឲ្យបែកណាណីតាមក្ដីក្រោធខឹងទេបើសិនជាអាចនោះ ។

នាយក្រាស់ឱនមុខមករិតតែជិត ធ្វើឲ្យដឹងដល់ដង្ហើមដែលថេហ្យុងដកឡើងញាប់ៗដោយអារម្មណ៍ភ័យខ្លាច, ដឹងហើយថាគេខ្លាចខ្លាំង តែនាយម្នាក់នេះមិនបានខ្វល់នោះទេ នាយខ្វល់តែម្យ៉ាងគឺចាប់ផ្ដើមធ្វើរឿងនោះនៅយប់នេះ នឹងអាលឆាប់ឲ្យក្មេងម្នាក់ហ្នឹងទៅវិញ បើបានកូនគឺសមបំណងលោកស្រីចន តែបើមិនបានគឺមានតែមិនសមបំណងគាត់ហ្នឹងឯង ។

"លោ-អឹម!!"ថេហ្យុងបម្រុងបន្លឺឡើងឃាត់អ្នកខាងលើដដែលៗ តែមិនទាន់ស្ដីឡើងបានបន្តិច ឥលូវត្រូវជុងហ្គុកទម្លាក់បបូរមាត់មកបំបិទជាប់ នាយមិនចង់ឮពាក្យច្រំដែរទេសែនស្រគាលត្រចៀកតែម្ដង។

ដៃតូចៗប្រឹងលើកទៅរុញច្រានទ្រូងអ្នកខាងលើ តែថាគេមិនសូម្បីតែរង្គើបន្តិច មានតែចាប់ដៃគេជាប់មកក្រសោបទាំងពីលើកឡើងទៅលើផុតក្បាល ។

ក្មេងប្រុសម្នាក់នេះមានះណាស់ ប្រឹងខ្ជិបមាត់មិនឲ្យនាយក្រាស់ជ្រែកអណ្ដាតបានឡើយ ដោយទ្រាំពុំបាននាយក៏ខាំសាច់បបូរមាត់របស់ថេហ្យុងបង្កឲ្យគេឈឺផ្សាភ្លាម

"*អួយ៎" ដោយទ្រាំឈឺពុំបាន ទើបកំលោះតូចធ្លោយមាត់បញ្ចេញសម្លេងឡើង ជាឱកាសរបស់នាយក្រាស់បានស៊កអណ្ដាតក្ដៅចូលទៅក្នុងក្រអូមមាត់របស់គេយ៉ាងសមចិត្ត។

អ្នកខាងលើលូកអណ្ដាតដួសដងគ្រលាស់គ្រលែងយកភាពផ្អែមល្ហែមបានយ៉ាងពេញទី រីឯអ្នកខាងក្រោមវិញនៅតែខ្សឹកខ្សួលមិនឈប់ ព្រោះគេមិនទាន់ត្រៀមចិត្តពិតមែន មកដល់ឲ្យធ្វើរឿងមនុស្សធំភ្លាមៗអញ្ចឹងម៉េចនឹងកើត មួយណាគេមិនធ្លាប់មានបទពិសោទន៍ឡើយ គ្រាន់តែជួបប្រទះមិនដែលផង ។

⚜កូនបំណុលចងចិត្ត⚜(ចប់)Место, где живут истории. Откройте их для себя