ភាគ56៖ខ្ញុំខ្លាចហើយ

5.1K 274 12
                                        

"*ជុៗ ស្ងាត់! បន្តិចទៀតប្រុសដែលឯងខ្ពើមចាប់ឯងស៊ីលេងទៀតឥលូវហើយ" មិនថាតែមាត់ឡើយ នាយក្រាស់ផ្ដើមដោះសម្លៀកបំពាក់ហើយឈានខ្លួនចូលទៅជិតកាយតូចបណ្ដើរៗទាំងញញឹមគែមមាត់ ស្នាមញញឹមមួយបែបដែលអាចបន្លាចចិត្តក្មេងខ្ចីដូចជាថេហ្យុងឲ្យបានឃើញហើយកើតការខ្លាចរអាជាខ្លាំង។

"អ្ហឹក~លែងខ្ញុំទៅអ្ហឺៗ" ដឹងច្បាស់ថាសម្ដីរបស់ខ្លួនគឺសាបណាស់ ទោះបីជាប្រឹងស្រែកដេញយ៉ាងណាក៏ប្រុសមុខក្រាស់ម្នាក់នេះមិនព្រមតាមដែរ តែឲ្យធ្វើយ៉ាងម៉េចកើត ពេលនេះកម្លាំងក៏គ្មាន ជើងក៏ត្រូវជាប់ចំណងនឹងច្រវ៉ាក់ ចង់រត់ចេញតាមបំណងក៏មិនបាន ។

ជុងហ្គុកមិនបានខ្វាយខ្វល់នៅសម្លេងហាមឃាត់ មិនខ្វល់ពីទឹកភ្នែកដែលសម្រក់មកប្រៀបបានជាជ្រោះ ចង់ថេហ្យុងទ្រហោរយំដល់ថ្នាក់ស្លាប់ខ្លួនទៀតក៏នាយមិនខ្ចីអើពើដែរ សំខាន់ពេលនេះឲ្យតែបានបំពេញនៅចំណង់របស់ខ្លួន តម្រូវការដែលចង់នេបនិត្យ ចង់បានរាងកាយក្មេងនេះជារបស់ខ្លួន ជាកម្មសិទ្ធពេញទី ។

"ជុងអ្ហឹក~អ្ហឹម" មិនឲ្យកំលោះតូចបង្ហើសម្លេងឡើងទាន់ទេ នាយក្រាស់រហ័សទម្លាក់បបូរមាត់ទៅបំបិទភ្លាមៗ ជាហេតុនាំឲ្យអ្នកដែលមិនបានពេញចិត្តស្រាប់ប្រញាប់រើបម្រាស់ ប៉ុន្តែដូចដឹងអញ្ចឹងទោះប្រឹងយ៉ាងណាក៏នៅតែគ្មានប្រយោជន៍ ។

នាយខំផ្ដល់ស្នាមថើបដ៏ទន់ភ្លន់ខុសពីរាល់សព្វមួយដង តែអ្នកខ្លះហាក់ក្បាលរឹងនៅតែមិនព្រមទទួលវា ញ៉ាំងឲ្យមនុស្សចិត្តក្ដៅ ឆាប់ក្រោធ ប្រែជាមានកំហឹង ទើបប្រឹងជ្រែកអណ្ដាតក្ដៅចូលទៅក្នុងក្រអូបមាត់ជាខ្លាំងទាល់តែបានសម្រេច មិនតែប៉ុណ្ណោះ ទុកជាការដាក់ទោសដែលហ៊ានប្រឆាំង នាយក្រាស់នៅខាំសាច់បបូរមាត់បង្កឲ្យអ្នកម្ខាងទៀតត្រូវឈឺពើតផ្សាជាពន់ពេក។

"អ្ហឹក~~" ចង់ស្រែកយំ ចង់ស្រែកបញ្ឈប់ពេលវេលាមួយនេះណាស់ ប៉ុន្តែនាយក្រាស់នៅតែគ្រប់គ្រងបបូរមាត់តូចច្រមិចជាប់ សូម្បីចង់បន្លឺប្រាប់ថាឈឺក៏មិនអាច ។

"*ជីប-" សម្លេងថើបថើដ៏ឈ្លក់វង្វេងចេះតែបង្កជារើយៗរហូតដល់ក្លាយជាភាពរោលរៅកើនកំដៅឲ្យមនុស្សដែលមានអារម្មណ៍ស្រាប់នេះរិតតែលោលង់ទៅៗដោយហាមចិត្តមិនបានឡើយ ។

⚜កូនបំណុលចងចិត្ត⚜(ចប់)Место, где живут истории. Откройте их для себя