ဆောင်းနှင်းဓါးထက်ချယ်ရီဝေ

Chapter 7

လင်းမင်ကျစ်သည် ကုတင်အစွန်းတွင်ထိုင်ကာ လင်းရုဖေး၏လက်ကိုဂရုတစိုက်ကိုင်၍ သွေးခုန်နှုန်းကိုစစ်ဆေးလိုက်သည်။ လင်းပျန့်ယွီသည် လင်းမင်ကျစ်၏ လှုပ်ရှားမှုများ တဖြည်းဖြည်း နှေးကွေးရပ်တန့်သွားသည်အထိ သူ့ဘေးနားတွင် တည်ကြည်လေးနက်နေသောမျက်နှာဖြင့် တိတ်ဆိတ်စွာရပ်ကြည့်နေသည်။ 

သူကအနည်းငယ်သြရှနေသောအသံဖြင့်မေးလိုက်၏။ “ဘယ်လိုနေလဲ”

"ရှောင်ကျို့က တကယ်ပဲ အဲ့ဒီလို ပြောခဲ့တာလား" လင်းမင်ကျစ်က ပြန်မေးလိုက်သည်။

"သူတကယ်ပဲ အဲ့ဒီလိုပြောခဲ့တာ" လင်းပျန့်ယွီက ပြန်ဖြေသည်။

လင်းမင်ကျစ်က သူ့ခေါင်းကို ခါလိုက်ပြီး - “ဒါက ခန္တာပိုင်စိုးတဲ့ နတ်ဆိုးကြီး ဖြစ်နေရင်တောင်မှ ခြေစလက်စချို့ယွင်းချက်တချို့တော့ချန်ထားခဲ့မှာ သေချာတယ် အဲ့ဒီနေ့မနက်ခင်းတုန်းက ချယ်ရီပန်းတောအုပ်ကို သူသွားခဲ့သေးတယ်မလား သူ့စိတ်ထဲထိကြောက်စရာကောင်းတဲ့ အရာတစ်ခုခုကိုများ သူကြုံခဲ့လို့များလား“

လင်းပျန့်ယွီက ထိုကိစ္စကို တွေးတောနေပေမယ့်လည်း မည်သည်ကိုမျှမဆိုချေ။

လင်းရုဖေးသည် နောက်ထပ် ချောင်းခပ်ပြင်းပြင်းကို ဆက်တိုက်ဆိုးနေမိသည်။ သူ့အသိစိတ်က အနည်းငယ် မှုန်ဝါးနေသဖြင့် သူ့အစ်ကိုကြီးနဲ့ ဒုတိယအစ်ကိုတို့က သူ့အနားမှာ ရှိနေကြောင်း သိဖို့ရန် အချိန်အတော်ကြာယူလိုက်ရသည်။

သူက ခက်ခက်ခဲခဲ ပါးစပ်ကိုဟ၍ခေါ်လိုက်၏။ “အစ်ကိုကြီး”

ဤသို့သောပုံကို လင်းမင်ကျစ်မြင်လိုက်ရသည်နှင့် သူ သက်ပြင်းတစ်ချက်သာ ချလိုက်မိသည်။

"ရှောင်ကျို့ကို အရင်ကောင်းကောင်း အနားယူပါစေ သိပ်မကြာခင် ၀မ်ယောင်က တံခါးပိတ်ကျင်ကြံနေတာကနေထွက်လာတောမှာ အဲ့ဒီအချိန်ကြမှ သူ့ကို ရှောင်ကျို့ရဲ့အခြေအနေတစ်ချက်ကြည့်ခိုင်းရမယ် ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း ဖူဟွားကိုပဲသေချာ အနီးကပ်စောင့်ကြည့်ခိုင်းထား အခြေအနေတစ်ခုခုထူးခြားတာနဲ့ချက်ချင်းအကြောင်းကြားခိုင်းလိုက်”