chapter 187

478 48 0
                                    

Chapter 187
Sue Xing NwayAugust 27, 2023
Chapter 187

​သူလေးပေါက်စ

───────

လင်းရုဖေးက အသံထွက်ပြီး မေးလိုက်မိသည်။

"သူရော"

“အရုပ်ကလေးလား"

ဖူဟွားက လင်းရုဖေးမေးလိုက်သည်အား သိလိုက်ကာ:"ယွီရွေ့က အခုလေးတင် လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် စွံပလွံကိတ်[2]ဖုတ်လာလို့ သူ့ကိုနည်းနည်းကျွေးဖို့ ခေါ်သွားတယ်"

လင်းရုဖေး : "အို့....."

ဖူဟွားက မေးလိုက်သည်။

"သခင်လေး..ဘာဖြစ်လို့ပါလဲ"

လင်းရုဖေးက မေးလာ၏။

"မနေ့ညက ငါ့ကိုဘယ်သူအထဲပို့ပေးခဲ့တာလဲ"

ဖူဟွားက ပြန်ဖြေသည်။

"ကျွန်မနဲ့ယွီရွေ့လေ..ကျွန်မတို့ သခင်လေးအပြင်မှာအိပ်ပျော်နေတာတွေ့လိုက်လို့ အထဲသွင်းပေးခဲ့တာ"

လင်းရုဖေးက ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။သူ၏မနေ့ညကမှတ်ဥာဏ်က ပြတ်ပြတ်သားသားမရှိသော်လည်း သူကဇဝေဇဝါဖြစ်နေသေး၏။သို့သော်လည်း ဤထင်မြင်ချက်များကလည်း ဇဝေဇဝါနိုင်ပေသည်။သူက သူ့နားထဲတစ်ယောက်ယောက်က တီးတိုးပြောလိုက်သည်အား ကြားလိုက်ရဟန်ရှိသော်ငြား သေချာပြန်စဥ်းစားလိုက်ရာ သူကြုံတွေ့ခဲ့ရသည့်အရာအားလုံးက အိပ်မက်တစ်ခုသာသာဖြစ်နေသကဲ့သို့ များများစားစားမမှတ်မိနိုင်ပေ။

လင်းရုဖေးက အမူးပြေစွပ်ပြုတ်အား သောက်လိုက်ပြီးနောက် အဆုံးတွင်ခေါင်းကိုက်သက်သာသွားသည့်နှယ် ခံစားရသည်။ထကာဆေးကြောသန့်စင်ပြီးနောက် အပြင်ဘက်ထွက်လာခဲ့ရာ ကုရွှမ်းတုက စွံပလွံကိတ်အားကိုင်ထားရင်း ပျော်ရွှင်စွာတည်ခင်းနေသည်အား သတိပြုမိသွားလေ၏။ဝိဥာဥ်ထောက်ပံ့သစ်သားအားမှီခိုထားသော်ငြား ကုရွှမ်းတုခန္ဓာကိုယ်က ပိုပြီးကြီးထွားလာရမည့်အစား သူက လက်ဖဝါးအရွယ်အစားမျှပင်ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။သို့သော်ငြား လက်မအရွယ်သာသာဖြစ်နေသည်ထက်စာပါက ယင်းက ပိုကောင်းပေ၏။စင်စစ် ယခုသူက သူ့အးမတော်တဆထိခိုက်သွားမည်အား စိုးရိမ်စရာမလိုတော့ချေ။

ဆောင်းနှင်းဓါးထက်ချယ်ရီဝေWhere stories live. Discover now