ဆောင်းနှင်းဓါးထက်ချယ်ရီဝေ

chapter 197

Chapter 197
Imperial MeowAugust 30, 2023
Chapter 197

အချပ်ပို-၈။ နေ့ရက်အဆက်ဆက်

____

ဆောင်းဦးလေညင်းလေးက ထွက်ပြူလာကာ ပုစွန်လုံးခြေထောက်လေးက ယားယံနေပြီဖြစ်ပြီး နောက်ထပ်ရွှေရောင်ဆောင်းဦးလေး တစ်ခုပင်။ 

လင်းရုဖေးက လွန်ခဲ့သည့်နှစ်အနည်းငယ်က ဖော်စပ်ထားခဲ့သည့် အဝါရောင်သေရည်အား အဖုံးဖွင့်လိုက်ကာ လမင်းကြီးအား ကြည်နူးမိနေရင်း တငုံမျှသောက်ရန်ပြင်၏။

သူက ခေါင်းအားငုံ့လိုက်ပြီး သေရည်ချိုင့်ပေါ်က ရွှံ့အားခါထုတ်လိုက်စဥ် ရေတစ်စက်စက်ကျနေသည့် ဝါးခြင်းတောင်းနှင့်အတူ ဖြေးဖြေးချင်းလျှောက်လာသည့် ကုရွှမ်းတုအား တွေ့လိုက်ရသည်။

“အဲ့ဒါ ဘာလဲ"လင်းရုဖေးက မော့ကြည့်ပြီးမေးလိုက်၏။

“ပုစွန်လုံးတွေ..."ကုရွှမ်းတုက အပြုံးလေးနှင့်ပြန်ဖြေသည်။

လက်ဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး ဝါးခြင်းတောင်းလေးအား သူ့အရှေ့က ကျောက်စားပွဲပေါ်တွင်တင်လိုက်ရင်း လင်းရုဖေးလက်ထဲက သေရည်ချိုင့်အား ယူလိုက်သည်။

လင်းရုဖေးက သိချင်မိစွာ အာရုံပြောင်းသွားမိသည်။သူက ဝါးခြင်းတောင်းလေးအား ဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ အထဲတွင် ပုစွန်လုံးလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်လေးများအား တွေ့လိုက်ရချေ၏။သူ့တွင် အားနည်းသည့်ခန္ဓာကိုယ်ရှိသဖြင့် သေချာပေါက် ဤအအေးစာများအား လျှော့စားရမည်ဖြစ်၍ သူက အတိတ်တွင်လည်း တစ်ကောင်သို့မဟုတ် တစ်ကောင်ဝက်သာ အရသာခံလိုက်ရတာကြောင့် ယင်းမှထူးခြားသည့်အရာတစ်ခုမှမခံစားရချေ။ယခု သူက ထပ်မြင်ဖူးသွားသဖြင့် ယင်းအား အရသာခံလိုက်ရန် တစ်ဖန်ပြန်စိတိဝင်စားလာရ၏။

“ခင်ဗျား ဘယ်ကနေ ဖမ်းလာခဲ့တာလဲ"

လင်းရုဖေးက ပုစွန်လုံးလေး၏ကျောလေးအား လက်ကလေးနှင့်အသာပုတ်လိုက်ရင်း ဝါးခြင်းတောင်းထဲမှ မကျေနပ်သည့်အကြည့်နှင့် လက်မများယမ်းနေသည့်သူတို့လေးများအား ကြည့်လိုက်လေ၏။

သူက တစ်ခစ်ခစ်ရယ်မောရင်း မေးလိုက်သည်။

"အားအပြည့်နဲ့ပါလား..."