chapter 170

273 42 0
                                    

Chapter 170
Sue Xing NwayAugust 27, 2023
Chapter 170

ဖျားနာခြင်း

───────

လင်းရုဖေးစိတ်ထဲလေးလံနေကာ လမ်းခရီးကိုအမြန်သွားတာကြောင့်ရော သူ ထိုအတိုင်းဆယ်ရက်ကျော်လောက်ပေကပ်နေတာကြောင့်ကော ပြီးတော့ဆောင်းဦးရာသီရဲ့အအေးကစတင်၀င်ရောက်လာတာကြောင့်ရော ပေါင်းပြီး လင်းရုဖေးစတင်ဖျားနာတော့သည်။

ဖူဟွားနှင့်ယွီရွေ့ကလင်းရုဖေးကိုတစ်မနက်လုံး‌မတွေ့တော့၊ သူတို့တံခါးသွားခေါက်ကြလေသည်။တစ်ယောက်မှပြန်ဖြေသံမကြားတာကြောင့် သူတို့အခြားနည်းလမ်းလည်းမရှိတော့သဖြင့်သူတို့တံခါးကိုဖျက်ကာ ၀င်သွားချိန်တွင် သူတို့ရဲ့ကုန်းဇီမျက်နှာမှာနီရဲတွတ်ကာပူနေပြီးအိပ်ယာပေါ်၌သတိလစ်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။

ထိုမြင်ကွင်းကိုမြင်တော့ ဖူဟွားနှင့်ယွီရွေ့ကအရမ်းစိတ်ပူသွားလေသည်။တစ်ယောက်ကလင်းရုဖေးကိုဂရုစိုက်ကာ နောက်တစ်ယောက်ကမြို့ထဲကိုအမြန်သွားကာအဖျားအတွက်ညွှန်းထားတဲ့ဆေးအချို့သွား၀ယ်၏။

လင်းရုဖေးကအဖျားကြောင့်မူးနောက်နောက်ဖြစ်နေသည်။သူ့နဖူးပေါ်မှာရေစွတ်ထားတဲ့အ၀တ်တစ်ခုရှိနေပြီး သူသတိပြန်မလည်လာခင်ဆေးအနည်းငယ်သာသောက်နိုင်လေသည်။

သူကရေရွတ်လိုက်ပြီး သူဘာဖြစ်နေတာလဲဟုမေးလိုက်သည်။

ယွီရွေ့ကတစ်ဖက်မှာမျက်ရည်သုတ်လိုက်ပြီးပြောလေသည်။

"ကုန်းဇီ ဖျားနေတာလေ အရမ်းအလျင်မလိုရအောင် ဟုတ်ပြီလား သခင်လေးပြန်ချင်နေတာကိုကျွန်မနားလည်ပါတယ် ဒါပေမဲ့ သခင်လေးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကရုတ်တရတ်ထပြီးဖောက်ပြန်တာလေ ဒါဆိုဒုတိယသခင်လေးကပိုပြီးတော့စိတ်ပူနေမှာမဟုတ်ဘူး‌လား"

လင်းရုဖေးက ခေါင်မိုးကတန်းတွေကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီးမေးလေသည်။

"ငါဘယ်လိုလုပ်နေမကောင်းဖြစ်သွားရတာလဲ"

"သခင်လေးရဲ့ကျန်းမာရေးကအစတည်းကဆိုးပြီးသားကိုမှ ဒီလို‌နေ့ရော ညရောအမြန်သွားနေပုံနဲ့....."ယွီရွေ့ငိုချင်းချတော့သည်။

ဆောင်းနှင်းဓါးထက်ချယ်ရီဝေWhere stories live. Discover now