ဆောင်းနှင်းဓါးထက်ချယ်ရီဝေ

Chapter 39

လင်းရုဖေးနှင့်အစေခံနှစ်ယောက်ဝင်သွားသည့်အခါ ထိုသူတို့၏အာရုံများဖမ်းစားခံလိုက်ရသည်။

၎င်းတို့၏အကြည့်ထဲတွင် ကောင်းမွန်မှုနှင့်ဆိုးယုတ်သောသဘောထားနှစ်မျိုးလုံးကိုမြင်နိုင်သည်၊ သို့သော် အများစုကသူတို့အားစပ်စုလိုစိတ်ဖြင့်သာကြည့်နေကြသည်။ လူအများအပြားရှိနေလျှင် ၎င်းသိုင်းလောကဖြစ်ပြီး စားသောက်ဆိုင်ငယ်လေးတွင်ဆိုပါက သိုင်းလောကအငယ်စားလေးဟုဆိုကြသည်။

စားပွဲထိုးသည် အထက်တန်းစားဧည့်သည်များကိုတွေ့သည်နှင့် လက်ဖက်ရည်များအလျင်ချပေးပြီး စားမည်လား၊ တည်းမည်လားမေးမြန်းသည်။ ဖူဟွားက အပေါ်ထပ်မှအခန်းနှစ်ခန်းကိုမှာပြီး ယွီရွေ့ကိုစားပွဲထိုးနှင့်လိုက်သွားကာ အခန်းစီစဉ်ခိုင်း၍ သခင်လေးကယနေ့ည၌ထိုအခန်းများတွင်နေမည့်အကြောင်းပြောလိုက်သည်။ သူမကား လင်းရုဖေး၏အနီးတွင်အေးစက်နေသောမျက်နှာဖြင့်ရပ်နေပြီး စပ်စုချင်သောအကြည့်များကိုဟန့်တားထားသည်။

ချုချာပြီးထိုချောင်းမပြတ်ဆိုးနေသော ရုပ်ရည်ချောမောသောသခင်လေးနှင့် လှပသောမျက်နှာလေးများဖြင့် အစေခံမိန်းကလေးများ၊ ဤသို့သောပေါင်းစပ်မှုက အမှတ်မထင်အပြင်လူများကိုပါဆွဲဆောင်မိသွားစေသည်။

လင်းရုဖေးကစားပွဲတွင်ဝင်ထိုင်ပြီး လက်ဖက်ရည်ခွက်အားကိုင်ကာတစ်ငုံသောက်ကာ စားစရာအချို့လည်းမှာသည်။ စားသောက်ဆိုင်မှလက်ဖက်ရည်အရသာက ပေါ့လွန်းပြီးသူတို့ယူလာသောလက်ဖက်ရည်အသစ်က မကောင်းပေ။ သို့ထိတိုင် အစားအသောက်များကကောင်းမွန်ပြီး အထူးသဖြင့် ကြွပ်ရွနေသောအမဲကြော်သည် သေရည်နှင့်သာဆိုလျှင် သေချာပေါက်မြိန်နိုင်သည်။

လင်းရုဖေးကချောင်းအရမ်းဆိုးနေလေရာ သေရည်မသောက်ရဲပေ။ ရှက်စရာပင်။

လင်းရုဖေးကတွေးနေပြီး သေရည်၏ရနံ့ကသူ၏နှာခေါင်းအဝကိုပွတ်သပ်သွားသည်။ လင်းရုဖေးလိုက်လံကြည့်မိသည်တွင် အင်္ကျီလက်အတိုနှင့်လူငယ်တစ်ယောက်ကိုတွေ့ရသည်။ ထိုသူသည်အရက်ခွက်ကိုင်ထားပြီးသူ့အားကြည့်နေ၏။