ဆောင်းနှင်းဓါးထက်ချယ်ရီဝေ

Chapter 22

ဝေရွေ့ပြန်လာပြီ

လင်းပျန့်ယွီသည်တော်ရုံဖြင့်ဒေါသမထွက်တတ်ပေ၊ အထူးသဖြင့် သူ၏အချစ်ရဆုံးညီလေး လင်းရုဖေးနှင့်အတိုက်အခံပြောရသည့်အချိန်များ၌ဖြစ်၏။

ယခုမူ လင်းရုဖေးသည်အိပ်ရာထဲတွင်ဗုန်းဗုန်းလဲနေသော်လည်း သူအားစိတ်ဆိုးနေဆဲဖြစ်၍ လာမလည်ပေ။ ရက်အနည်းငယ် အကြာ၌လင်းရုဖေးတစ်ယောက် ပြန်လည်သက်သာလာသော်လည်း သူ့ဒုတိယအစ်ကို၏မည်သည့်အရိပ်အယောင်ကိုမျှမမြင်ရသေးချေ။

လင်းရုဖေးက အနည်းငယ်မျှစိတ်ပူလာမိသည်။

ဖူဟွားထံတွင်အစီအစဉ်ရှိနေ၍တော်သေးသည်။ သူမကမြို့ထဲရှိစံကားပင်များကပန်းပွင့်နေပြီဟုဆိုသည်။ ဒုတိယသခင်လေးက ပန်းပွင့်အရသာနှင့် ဖက်ထုပ်များကိုနှစ်သက်သောကြောင့် ရာသီဥတုကောင်းမွန်နေသော သည်ရက်ပိုင်းအတွင်းမြို့ထဲတွင်ပန်းသွားခူးသင့်သည်ဟုအကြံပေး၏။

လင်းရုဖေးကလည်းအကျိုးအကြောင်းသင့်သည်ဟုယူဆပြီး ဖူဟွား၏အကြံပေးချက်ကိုလက်ခံလိုက်သည်။

ယခုသည် နွေဦး၏အငွေ့အသက်များနှင့်ပြည့်နေပြီး အရာအားလုံးကားအသစ်တဖန်လန်းဆန်းနေသည်။ အပင်ပေါ်မှအပွင့်များကကြွေလွင့်နေပြီး စိမ်းစိုသောအဖူးညှောင့်လေးများထွက်ပေါ်နေကြပြီဖြစ်သည်။ မြက်ခင်းစိမ်းလေးများက ကြီးထွားနေကာငှက်ကလေးများက တေးဆိုကြနေ၍ ကြည်နူးဖွယ်ကောင်းလွန်းလှ၏။

ယနေ့တွင် နေရောင်ခြည်ကတောက်ပနေသည်။ လင်းရုဖေးကလေးလံသောမြေခွေးမွှေးခြုံထည်မှ နွေဦးတွင်ဝတ်ဆင်သည့်ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပုံစံသို့ပြောင်းလဲလိုက်သည်။ နွေဦးဝတ်စုံသည်အောက်ခံအဖြူပေါ်တွင် ရွှေချည်မျှင်များထိုးထားပြီး အနားသတ်များကိုအဖြူရောင်အမွှေးများဖြင့်အဝိုင်းပုံစံကွပ်ထားသည်။

သူ၏ခါးတွင် အစ်ကိုကြီးမှစိတ်တည်ငြိမ်စေသည်ဟုဆိုကာ ပေးထားသည့် အဖိုးတန်ကျောက်စိမ်းခါးပတ်ရှိသည်။ ခါးမှတွဲလောင်းချိတ်ထားသည့်အမွှေးအိတ်မှာ သူ၏အစ်မကြီးကိုယ်တိုင်ချုပ်ထားသည့်အိတ်ဖြစ်သည်။ ချည်ထိုးထားပုံမှာထူးဆန်းသော်ငြား လင်းဝေရွေ့၏လက်လုပ်အိတ်ဆိုသည်မှာ သူတို့အတွက် ရှားပါးပစ္စည်းတစ်မျိုးပင်။