ဆောင်းနှင်းဓါးထက်ချယ်ရီဝေ

Chapter 27

နှစ်ယောက်မှသုံးယောက်သို့သေဆုံးခြင်း။

ရှဲ့မိသားစု၏ဧည့်ခန်းမဆောင်က အနောက်ဘက်ဥယျာဉ်တွင်ရှိပေသည်။ ရှဲ့မိသားစု၏မိသားစုခေါင်းဆောင်က လင်းရုဖေးဖြင့်ပထမဆုံးအကြိမ်တွေ့သည်ဆိုပေမယ့် အတော်လေးကိုတက်ကြွနေသည်။ သူကလင်းရုဖေးအားပျာပျာသလဲဆီးကြိုကာ ပင်မထိုင်ခုံတွင်နေရာပေး၏။

"သခင်လေးလင်းက ကိုယ်တိုင်အကြောင်းကြားစာလာပို့ပေးတာ ကျွန်တော်တို့ရှဲ့မိသားစုအတွက် ဘုရားမတာပါပဲ ဒီရက်ပိုင်းထဲ ကျွန်တော်တို့မိသားစုထဲမှာကိစ္စလေးတွေနည်းနည်းရှိနေလို့ဧည့်ခံတာလိုအပ်ချက်ရှိနေရင် သခင်လေးကပဲခွင့်လွှတ်ပေးပါ"

ရှဲ့မိသားစုခေါင်းဆောင်၏ကျင့်ကြံဆင့်မှာ အဌမနေရာတွင်ရှိသည်။ သူ၏အသက်မှာနှစ်ပေါင်းနှစ်ရာကျော်နေပြီဆိုပေမယ့် ခေတ်နှင့်အညီနေထိုင်တတ်သည်။ သူ့ထံတွင်အသက်ကြီးသူတစ်ယောက်၏အသွင်အပြင်မျိုးအနည်းငယ်သော်မျှမတွေ့ရဘဲ သူ၏အပြုံးမှာလည်းနှစ်လိုဖွယ်ကောင်းသည်။

လင်းရူဖေးကခေါင်းညိတ်ကာ နွေးထွေးမှုရှိစွာဖြင့် : "ခေါင်းဆောင်ကအားနာလွန်းနေပါပြီ"

ရှဲ့မိသားစုခေါင်းဆောင်နှင့်လင်းရုဖေးသည် ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်ဖြင့် ခွန်းလွန်တောင်ကိစ္စအချို့ကိုစကားစမြည်ပြောဆိုကြသည်။ အဓိကအားဖြင့်လင်းမိသားစုသည် အကြောင်းကြားစာပို့ပေးရန် ဤသို့သောချုချာအားနည်းသည့်လေးယောက်မြောက်သခင်လေးအားလွှတ်လိုက်သောအကြောင်းအရင်းကိုသိချင်နေကြသည်။

မေးမြန်းခံရသည့်အခါ လင်းရုဖေးကတိုက်ရိုက်တပည့်များက အသက်ပြည့်လျှင်မဖြစ်မနေ တောင်အောက်သို့ဆင်းရသည့်စည်းမျဉ်းရှိကြောင်းပြောပြရသည်။

ထိုအခါမှ ရှဲ့မိသားစုခေါင်းဆောင်ကပြုံးကာ "ဒီလိုကိုး" ဟူသောအမူအရာပြလာသည်။

"ကိစ္စမရှိပါဘူး မော့ယွီမြို့ကလုံခြုံပါတယ် သခင်လေးလင်း စိတ်ကြိုက်လည်ပတ်လို့ရပါတယ်..."

လင်းရုဖေးကပြုံးကာခေါင်းညိတ်၍ ရှဲ့ကျစ်ယောင်အကြောင်းမေးမြန်းကြည့်သည်။