ဆောင်းနှင်းဓါးထက်ချယ်ရီဝေ

457 67 0
                                    

Chapter 69
Imperial MeowJuly 15, 2023
Chapter 69

ဆုတောင်း

_______



ဝါးမျိုခံလိုက်ရသည့် ဓားပြတွေအားလုံးအရိုးပင်မကျန်ခဲ့ချေ။ မော့ကျောက်ချိုင်သာသွားရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါက သေချာပေါက်ကိုဒုက္ခတွေ့မှာဖြစ်သည်။ သို့သော် သူက အံတင်းတင်းကြတ်ကာအရှေ့သို့ဆက်တိုးလျက်ရှိသည်။ သူတဖြည်းဖြည်းနှင့်မျက်စိကြီးအနားကိုရောက်သွားချိန်တွင် သူ၏နားထဲတွင်ရင်နှီးနေသည့်အသံကိုကြားလိုက်ရပြီး မော့ကျောက်ချိုင်၏မျက်လုံးများပြူးကျယ်သွားသည်။

"သခင်လေးလား"

"သခင်လေးလား"

မော့ကျောက်ချိုင်ကမေးလိုက်သည်။

"ဒါ သခင်လေးစကားပြောနေတာလား"

တစ်ယောက်မှ သူဘာကြားလိုက်သလဲဆိုတာမသိပေမယ့် သူကြည့်ရတာ အတော်လေးစိတ်လှုပ်ရှားနေပုံရသည်။

"သခင်လေး ကျွန်တော်ဒီမှာ‌ ကျွန်တော် သခင်လေးကိုကယ်ဖို့ရောက်လာပြီ သခင်လေးထပ်ပြီးဒုက္ခခံစရာမလိုတော့ဘူး"

ဤစကားတွေကိုသူပြော‌ပြီးသည်နှင့် သူ့မျက်နှာထက်အပြုံးတစ်ခုရှိ‌နေပြီး သူ့ခြေလှမ်းတွေကအနည်းငယ်ပိုမြန်လာသည်။

"ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် သနားစရာပဲ"

မော့ချန်းလန်က‌ လင်းရုဖေး၏နဘေး၌ရပ်နေပြီး သူထံတွင်လင်းရုဖေးကိုတစ်ခုခုလုပ်ချင်သည့်ရည်ရွယ်ချက်ရှိပုံမရဘဲ သက်ပြင်းသာချလိုက်သည်။ သက်ပြင်းချသံထဲတွင်ခံစားချက်တစ်စုံတစ်ရာမရှိ၊ သာမာန်ဖြတ်သွားဖြတ်လာလူတယောက်ကဲ့သို့ပင်ဖြစ်သည်။

လင်းရုဖေးက မော့ချန်းလန်နှင့်မော့ကျောက်ချိုင်တို့ဘယ်လိုဆက်စပ်နေသလဲနှင့်သူတို့ဘာအကြောင်းကြောင့်ရှီးလျန်တောင်ပေါ်ကဓားပြရွာမှာပေါ်လာတာလဲဆိုတာကိုမသိချေ။ သူသိတာတစ်ခုက သူရှေ့ရှိမော့ချန်းလန်ကိုဟန်ဆောင်သတ်ပြဖို့အတွက် မော့ကျောက်ချိုင်မည်သည့်လှည့်ကွက်ကိုသုံးခဲ့သလဲဆိုတာကိုပင်။

လင်းရုဖေး ကြည့်နေတာကိုမြင်သည့်အခါ မော့ချန်းလန်က ရယ်မောလျက် "အလှလေး မင်းကကိုယ့်ကိုဒီလိုမျက်လုံးတွေနဲ့ဆက်ကြည့်နေဦးမယ်ဆိုရင် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုထိန်းနိုင်တော့မှာမဟုတ်ဘူးနော်"

ဆောင်းနှင်းဓါးထက်ချယ်ရီဝေNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ