ဆောင်းနှင်းဓါးထက်ချယ်ရီဝေ

592 75 0
                                    

Chapter 103
Imperial MeowAugust 02, 2023
Chapter 103

တာ့ကျင့် [ ကြီးမြတ်သောကျင့် ]

-------------



ယွီရွေ့မှာ မရယ်ဘဲမနေနိုင်ချေ။

"ဆရာတော်လေး..အစာမစားရတာဘယ်လောက်ကြာပါပြီလဲ"

ဘုန်းကြီးက သက်ပြင်းချလိုက်ရင်း : "ကိုယ်တော်က ရှက်ရွံ့စရာကောင်းအောင် ပိုက်ဆံပြတ်လတ်နေပါတယ်...အာ"

လင်းရုဖေး : "ကျွန်တော်တို့လည်း သွားစားတော့မှာနဲ့ ကြုံနေတာပဲ...ဆရာတော်လေး...ကျွန်တော်တို့နဲ့ဘာကြောင့်များ အတူတူမသွားရမှာလဲ”

ဘုန်းကြီးမှာ ငြင်းပယ်လိုက်ရင်း : "ကိုယ်တော်က မထိုက်တန်ရင် ဆုလာဘ်ကိုမလိုချင်ပါဘူး..ဒါက ဘယ်လိုလုပ် သင့်လျော်ပါလိမ့်မလဲ"

လင်းရုဖေးက ဆက်ပြောသည်။

"ဆရာတော်လေးက ဘယ်လိုများ မထိုက်တန်ပါဘူးလို့ပြောနိုင်ရတာလဲ..ဆရာတော်လေးကသာ ကျွန်တော့်အိတ်ကိုရှာဖို့ကူညီပေးခဲ့တာပဲလေ"

“မင်းမှန်ပါတယ်"

ဘုန်းကြီးက ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်ရင်း : "ဒါဆို ဒကာတို့ကို ဒုက္ခပေးရဦးမှာပါပဲ"

ထို့နောက် လူတစ်စုမှာအပြင်ဘက်သို့ ဦးတည်လိုက်ကြသည်။လင်းရုဖေးက ဘုန်းကြီးအားအမည်မေးလိုက်သော် နန့်ယင်းဘုရားကျောင်းမှ ရွှမ်ချင်းဟုခေါ်ကြောင်း ပြန်ဖြေလာပြီး သူက လောကတစ်ခွင်လှည့်လည်သွားလာနေတာဟုဆိုသည်။ ထို့မှတစ်ဖန် တာ့ကျင့်၏အင်ပါယာမိသားစုက တစ်ခုခုရင်ဆိုင်နေရကာ သူ့အားကူညီရန်ဖိတ်ကြားလာသဖြင် တိုက်ဆိုင်သွားရခြင်းပင်။

“ဒါနဲ့ ဆရာတော် ရွှမ်ချင်းက အသားမစားနိုင်ဘူးနော် ဟုတ်တယ်မို့လား"

စားသောက်ဖို့ပြောနေရင်းမှ လင်းရုဖေးက ဤသည်အား ရုတ်တရက် သတိရသွားလေသည်။

“ဟုတ်ပါတယ်"

ရွှမ်ချင်းက ဆက်၍ဆိုသည်။

"ဘုန်းကြီးတွေက ကျွေးမွေးဖို့ လွယ်ပါတယ်..ဒကာလေး..ဒီဘုန်းကြီးကို ထမင်းပေါင်းနှစ်ပွဲသာ ဝယ်ပေးပါ"

ဆောင်းနှင်းဓါးထက်ချယ်ရီဝေNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ