ဆောင်းနှင်းဓါးထက်ချယ်ရီဝေ

Chapter 28

နှစ်ယောက်မှသုံးယောက်သို့သေဆုံးခြင်း။

နောက်တစ်နေ့နံနက်တွင် နေရောင်ခြည်အလင်းတန်းက အိပ်ပျော်နေသောလင်းရုဖေးကိုနှိုးလိုက်သည်။

တိတ်ဆိတ်သောခွန်းလွန်တောင်နှင့်မတူဘဲ တောင်အောက်သည်အတန်အသင့်စည်ကားသည်။ တစ်နေ့တာ စတင်သည်နှင့် သေးငယ်သောဆူညံအသံလေးများကိုစတင်ကြားရသည်။

နွေဦးမိုးသည်တစ်ညလုံးရွာနေခဲ့သည့်တိုင် မနက်မိုးလင်းသည့်အခါတိတ်သွားလေ၏။ ရေစက်လေးများမှာ ကျောက်တုံးပေါ်တွင်တင်ကျန်နေပြီး အစေခံများကအိမ်တွင်စတင်လှည့်ပတ်သွားနေကြသည်။

ဖူဟွားနှင့်ယွီရွေ့သည် အစောပိုင်းတည်းကသူ့အတွက်ရေနွေးပြင်ဆင်ပေးထားသားဖြစ်ပြီး ရှဲ့မိသားစုကမူ ပူပူနွေးနွေးမနက်စာကိုယူလာပေးကြသည်။

အရာအားလုံးသည်ပုံမှန်အတိုင်းဖြစ်နေပြီး ထူးခြားနေသည့်အရာမျိုးမရှိချေ။ မနေ့က ကုရွှမ်းတုပြောခဲ့သည့်စကားကြောင့်ပေလားမသိ၊ လင်းရုဖေးက ရှဲ့အိမ်တော်၏နေရာအနှံ့တွင်ထူးဆန်းသည့်အနံ့အသက်ကိုရနေမိ၏။

မနက်စာစားပြီးသည့်နောက် ရှဲ့ကျစ်ယောင်က စကားစမြည်ပြောရန်အစေခံအားလင်းရုဖေးကို အခေါ် လွှတ်လိုက်လေသည်။ လင်းရုဖေးသည်ဖူဟွားနှင့်ယွီရွေ့အားခေါ်မလာတော့ဘဲ သူထီးယူ၍အစေခံ၏အနောက်သို့လိုက်လာလိုက်သည်။

သူအခန်းတွင်းသို့မဝင်ရသေးမီ ဆေးနံ့ပြင်းပြင်းကိုရလိုက်သည်။ တံခါးအားဖွင့်လိုက်သည့်အခါ ရှဲ့ကျစ်ယောင်ကခုတင်ခေါင်းရင်းအားမှီထိုင်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရ၏။ ခန္ဓာကိုယ်၏အောက်ပိုင်းကိုစောင်ထူထူတစ်ထည်ခြုံထားပြီး သူ၏မျက်နှာအရောင်ကမနေ့ကမြင်တွေ့ခဲ့ရသည်ထက် ပို၍ပင်ဖြူရော်နေသည်။ သူ့နှုတ်ခမ်းများက အလွန်အကျွံနေမကောင်းဖြစ်ထားသလိုအရောင်အဆင်းမဲ့နေ၏။ အနှီသူ၏မျက်နှာက မည်မျှမကောင်းနေစေကာမူ စိတ်အခြေအနေမှာမူကောင်းနေသေးသည်။

ကုတင်အားမှီထားရင်း လင်းရုဖေးကိုပြုံး၍နှုတ်ဆက်လာ၏၊ "ရောက်လာပြီလား"