ဆောင်းနှင်းဓါးထက်ချယ်ရီဝေ

421 70 0
                                    

Chapter 70
Imperial MeowJuly 15, 2023
Chapter 70

ကျောက်ချိုင်



မော့ကျောက်ချိုင်က ထိုစကားတွေပြောပြီးနောက် လင်းရုဖေးကြောင့် ကျိုးသွားသည့် ဓားမြှောင်ကိုသတိရသွားတာကြောင့် ရုတ်တရက်စိတ်ရှုပ်ထွေးစွာဖြင့်ပြောလေသည်။

"ဒါကအတုပါပဲဟုတ်တယ်မလား...သေစမ်း...အဲ့ဒီလူအိုကြီး၀မ်က ငါ့ကိုအရူးလုပ်ဖို့ တကယ်ကြီးအစစ်ကိုသုံးခဲ့တာလား"

လင်းရုဖေး၏မျက်လုံးထဲပြုံးရိပ်သန်းသွားပေမယ့် ချက်ချင်းဖိနှိပ်လိုက်လေသည်။

"အတုဖြစ်ဖြစ်အစစ်ဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော်ဂရုမစိုက်ဘူး အဲ့ဒီအရာကအလုပ်ဖြစ်နေသ၍ပေါ့"

သူကဓားကိုအခုထိကောင်းကောင်းမကိုင်တတ်သေးဘဲ ဒိုင်းကိုကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်သုံးနိုင်တာကို ကုရွှမ်းတုသာသိလျှင် သူ့ကိုဘယ်လိုထင်မလဲမသိချေ။

မော့ကျောက်ချိုင်က အကူညီမဲ့နေသည့်ဟန်ဖြင့် "ဟုတ်ပြီလေ ဒီအတိုင်းမင်းကိုသတိပေးလိုက်မယ် အခက်အခဲကြီးကြီးမားမားနဲ့မကြုံရ‌ပါစေနဲ့လို့"

သူကအိတ်အား အောက်သို့ချလိုက်ပြီးတည်ကြည်လေးနက်စွာပြောလာသည်။

"လင်းကုန်းဇိ ကျွန်တော်သေသွားခဲ့ရင် ကျေးဇူးပြုပြီးတစ်ခုလောက်ကူညီပေးနိုင်မလား"

လင်းရုဖေးက ချက်ချင်း‌ပြန်ဖြေသည်။ "မရဘူး"

မော့ကျောက်ချိုင်က သူကိုစိုက်ကြည့်ပြီးမေး၏။ "ဘာလို့လဲ"

လင်းရုဖေး : "ငါကလူသေတွေကိုဘယ်တော့မှမကူညီဘူး...ကံမကောင်းမှာစိုးလို့လေ...မင်းတစ်ခုခုလုပ်စရာရှိရင် ကိုယ့်ဘာသာရအောင်လုပ်"

မော့ကျောက်ချိုင်ကသက်ပြင်းချလိုက်ပြီး "မင်းကို ကျွန်တော်နဲ့သခင်လေးတို့ကိုအတူတူမြှပ်ပေးဖို့ဒုက္ခပေးရုံလေးတင်ပါ"

လင်းရုဖေးကပြန်ချေပလေသည်။

"အဲ့မျက်လုံးကလူတွေကိုအရိုးတောင်မချန်ဘဲစားတာလေ ငါကဘာကိုသွားပြီးမြုပ်ပေးရမှာလဲ"

ဆောင်းနှင်းဓါးထက်ချယ်ရီဝေWhere stories live. Discover now