ဆောင်းနှင်းဓါးထက်ချယ်ရီဝေ

Chapter 26

မော့ယွီမြို့အတွင်း၌

ရထားလုံးက မော့ယွီမြို့အတွင်းသို့ရောက်ရန်ရက်အနည်းငယ်အကြာအထိခရီးနှင်လာရသည်။

ခွန်းလွန်တောင်သည်လင်းမိသားစု၏ပိုင်နက်ဟုဆိုရလျှင် မော့ယွီမြို့ကလင်းမိသားစု၏လက်အောက် ခံဟုဆိုနိုင်သည်။

ရက်အနည်းငယ်ခန့် တောင်ပေါ်တွင်လမ်းလျှောက်ခဲ့ရပြီးနောက် အဆုံးတွင်မြေပြန့်သို့ချေချနိုင်ပြီဖြစ်၏။ ကုန်းစောက်အနိမ့်အလျှောများနှင့်တောင်တန်းတောအုပ်အသွယ်သွယ်မှာကျဲပါးလာ၍ လူများကိုတစတစတွေ့လာရသည်။

မြို့ထဲသို့ဝင်သည့်အခါ သူတို့၏လှည်းကိုအရှိန်လျှော့လိုက်သည်။ လင်းရုဖေးကား လိုက်ကာကိုပင့်မြှောက်ကာ ဆိုင်ငယ်လေးများနှင့်လမ်းပေါ်မှလူသွားလူလာများကိုလေ့လာနေမိသည်။

မော့ယွီမြို့သည် ကူးသန်းသွားလာသောကုန်သည်များနှင့် စီးပွားရေးအချက်အချာကျသည့်နေရာတွင်ရှိပေ၏။ ၎င်းကယန်ကွမ်းစီရင်စုရဲ့ အနောက်ဘက်အကျဆုံးစီးပွားရေးမြို့လေးလည်းဖြစ်၏။ လင်းရုဖေးသည် ယခင်ကတစ်ကြိမ်မှပင်မမြင်ဘူးမတွေ့ဘူးသော အထူးအဆန်းပစ္စည်းများကိုတွေ့ခဲ့ရသည်။

အထိန်းတော်လေးနှစ်ယောက်မှာ ၎င်းတို့ကိုမကြည့်ရမနေနိုင်အောင်ဖြစ်နေပြီး အထူးသဖြင့်အငယ်လေးယွီရွေ့မှာ မကြာခဏတံတွေးမြိုချနေလေသည်။

ရှဲ့အိမ်တော်မှာ လမ်း၏အလယ်တွင်ရှိပြီး အဝင်ဝတွင်ကြီးမားလွန်းလှသောခြင်္သေ့ကျောက်ရုပ်ကြီးနှစ်ရုပ်ရှိနေသည်။ ဖူဟွားကတံခါးဖွင့်ပေးရန်လှမ်းခေါ်သည့်အခါ လင်းရုဖေးကနံဘေးတွင်ရပ်စောင့်နေပြီး ခြင်္သေ့ရုပ်ကြီးနှစ်ရုပ်ကအရှေ့ဘက်လှည့်နေရာမှ သူဘက်သို့ဖြည်းညှင်းစွာခေါင်းလှည့်လာသည်ကိုတွေ့လိုက်ရ၏။

ယွီရွေ့ : "ကျောက်တုံးကဘာလို့လှုပ်လာတာလဲ"

လင်းရုဖေးကတခဏခန့်မှင်သက်သွားပြီးမှအသာရယ်လိုက်ကာ : "ကျောက်တုံးမဟုတ်လောက်ဘူး ကျောက်တုံးသားရဲဝိညာဉ်"

ယွီရွေ့ကားနားမလည်နိုင်ရှာ : "ကျောက်တုံးသားရဲဝိညာဉ်ဟုတ်လား ဘာကြီးလဲ"