ဆောင်းနှင်းဓါးထက်ချယ်ရီဝေ

Chapter 44

ကျောင်းကောင်ငယ်လေး ထွက်သွားပြီ (2)

ဖူဟွားနှင့်ယွီရွေ့တို့သည် အမူအရာကင်းမဲ့စွာဖြင့် တဲအိမ်လေးထဲ၌ ထိုင်နေကြသည်။ သူမတို့နှစ်ဦးမှာ လှေပေါ်တွင် ဖြစ်ပေါ်တွင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှအား မျက်မြင်တွေ့ခဲ့သော်ငြား လင်းရုဖေးက ကျောင်းကောင်ကို လွယ်လွယ် ထွက်သွားရန် ပြောလိုက်သည်အား နားမလည်လိုက်ပေ။ သူမတို့မှာ သိသိသာသာပင် သူနှင့်အတူကြီးပြင်းလာခြင်းဖြစ်သော်ငြားလည်း ချယ်ရီပန်းပင်တစ်ခုကြောင့် သူ့ထံတွင် မမြင်နိုင်သည့် လျှိုဝှက်ချက်များစွာက ရုတ်တရက် စုပြုံ၍ရှိလာ၏။ 

ယွီရွေ့က မသိခဲ့သော်လည်း ဖူဟွားကမူ သူတို့၏ကုန်းဇီကိုယ်အား ကောင်းကင်ဘုံလမ်းကြောင်းတစ်ခုက ထိတွေ့နေလျက်ရှိပြီး သူတို့ကဲ့သို့ ကျင့်ကြံခြင်းအဆင့်ငါးရှိသည့်သူများကပင် အနီးကပ်ကြည့်၍ရနိုင်သည့် အရာမျိုးမဟုတ်ကြောင်းသိခဲ့ပေသည်။ ထို့အခြင်းအရာများကြောင့် အစမှအဆုံးထိ သူမသည် မမေးထုတ်နိုင်ခဲ့ချေ။

မြစ်ကမ်းစပ်သို့ ရောက်ရှိလာပြီဖြစ်ကာ ဘေးနံပါးနှစ်ဖက်စလုံးရှိ ရှုခင်းများက ပြောင်းလဲသွားချေပြီ။ မတ်စောက်သော ချောက်ကမ်းပါးနံရံများနေရာ၌ ချောမွေ့ကြည်လင်သည့် မြစ်ရေပြင်က အစားထိုးယူလာကာ ကောက်ကွေ့ဆုံးသောအပိုင်းအား ဖြတ်ကျော်ပြီးနောက်တွင် ရှင်းကျိုးမြေဆီသို့ ရောက်ရှိလာ၏။

မြေမျက်နှာသွင်ပြင် ကျယ်ဝန်းပြန့်ပြူးကာ သင်္ဘောကြီးများ တရွေ့ရွေ့သွားနေကြသည်ကိုလည်း မြင်နိုင်ပေသည်။ ကုန်းပေါ်ရှိ မီးအလင်းရောင်များမှာ လက်ဖြာနေပြီး သာယာပျော့ပျောင်းသည့် ပြဇာတ်အဆိုရှင်များ၏ တေးသံများကိုပင် ယဲ့ယဲ့လေးကြားနေရသည်။

ကျန်းချောင်အာ၏ လှေငယ်လေးမှာ ဆိပ်ကမ်းတွင် ရပ်သွားလေပြီ။ လင်းရုဖေးက ချောမွေ့သော မြစ်ကမ်းပါးပေါ်သို့ ခြေလှမ်း လှမ်းလိုက်ကာ အနှီဆယ်ကျော်သက် ကူးတို့သမားလေးအား နှုတ်ဆက်စကားဆိုလိုက်၏။

"ကုန်းဇီ မြစ်ထဲက မိစ္ဆာ ကျောင်းက တစ်ကယ်ကြီးထွက်သွားတာလား"