BS 01: The Billionaire's Wedding Plan

CHAPTER 25

     "We need to talk, Samantha," Judd said with a voice of authority. Lalaki na akala mo'y kung sino at parang wala lang nangyari kanina kung makaasta.

Nagkatinginan pa kami ni Justine at tumango lamang ito sa akin.

"Doon lang ako." Justine said at itinuro ang gate sa hindi kalayuan kaya tumango naman ako dito bilang sagot at pagpayag.

"You go first, sakin sasama ang asawa ko." Napalingon ako sa sinabi ni Judd. Kulang na lang ay humaglpak ako sa tawa dahil sa kanyang sinabi. Pakiramdam ko ay mababaliw na ako dahil sa mga nagiging palabas ngayon sa buhay ko.

"Just in paper Judd." she said but Judd chuckled. "Kay Justine ako sasama hindi sayo, kaya kung maari sabihin mo na ang lahat ng sasabihin mo baka sakaling maniwala pa ako." Walang imosyon ko saad and seeing him gritten his teeth parang gusto kong matawa.

Umalis na si Justine sa harap namin habang nagsusukatan kami ng tingin ni Judd.

Kong maari ay ayaw na n'ya itong makausap pero ngayon ay pagbibigyan n'ya ang lalaki na ito sa gusto.

"Talk. Ayokong magsayang ng oras sa kagaya mo." She irritated said.

Napansin n'ya ang paglambot ng ekspresyon ng mukha nito. Gusto n'ya sanang maawa kaso hindi n'ya magawa. Sawa na s'ya sa palabas ng kanyang asawa at halos isuka na n'ya lahat ng mga ala-ala nilang dalawa lalo na ang pagtitiis nito noon sa puder nito sa kabila ng pagmamakaawa sa kanya ng lalaki.

"Come back to me, please." he pleaded.

"Naririnig mo ba ang mga sinasabi mo? You have nothing else to say?!" she said in disgust.

"Samantha please." Napirap s'ya ng makita ang pagpatak ng luha nito. Bahagya pa s'yang napalayo ng humakbang ito palapit sa kanya.

"Please lang din Judd, gusto ko munang magpahinga sa sakit. Sapat na yung dinanas ko sa puder mo! Sana naman hayaan mo muna akong makapag isip! Si daddy, si mom at ang anak ko. Lahat ng importanteng tao sa buhay ko kinuha sa akin at dahil lahat ng yon kay Kassy! Dahil sayo! Nagplano ka ng bulok at palpak kaya ito ang kinahinatnan ng lahat, mahal ko sa buhay ang kinukuha sakin, samantalang ikaw kompleto at may panahon pa para magsaya!" Habol hininga kong sambit.

Kasabay ng pag agos ng luha ang pag buhos ng malakas na ulan. Napahilot na lang ako sa sintido dahil sa pag uusap na ito. Pagod na pagod na ang aking puso at isip sa lahat ng bagay na nakapaligid sa akin.

"Yes, it's my fault. Isisi mo sa akin lahat, tatanggapin ko. But come back to me, please." she shook her head at what she heard.

"Hindi yon ganon kadali Judd! Ibalik mo ang buhay nila baka mapatawad pa kita." he looked at me in disbelief.

Dahil alam ko na kahit kailan ay hindi na maibabalik ang buhay nila. Hindi ko na makikita ang anak ko, hindi ko na mahahawakan. Kaya wala ng dahilan para ang bumalik pa sa kanya.

Tama na siguro ang ilang buhay na nawala dahil sa kagagahan ko noon at sa pagmamahal ko mula sa kanya.

Nilagpasan ko siya at hindi na iniisang lingon pa, pero bago makalayo sa pwesto nito may salita pa akong binitiwan na masakit man sa akin pero kailangan kong tanggapin na hanggang dito na lang talaga.

"Sign the annulment paper, Judd." She said and hearing Judd's sobbing make her heart beat fast and feel broken into tiny pieces. Masakit man pero hindi na ako nag abala na lingunin pa siya.

Kung kami man ang para sa isa't-isa darating din ang panahon para sa aming dalawa.

------

"Milk." A baritone voice said while I'm here at the terrace.