Chapter 47
ရှောင်ကျားရှုက ဇာတ်ညွှန်းကိုယူကာ ပြောလိုက်သည်။
"ဒီပရောဂျက်က အဆင်ပြေပါ့မလား စဉ်းစားလိုက်ဦးမယ် မနက်ဖြန် အကြောင်းပြန်ပါ့မယ် ဖုန်းနံပါတ်က 139XXXXXXXX တကယ်လို့ မမှတ်မိရင် စတူဒီယို နံပါတ် ၆ မှာ လာရှာလို့ ရတယ် ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း အဲဒီမှာပဲ ရုပ်ရှင်ရိုက်နေတာ ..."
ကျောက်ချွမ်မှာ အလွယ်တကူ မရှက်တတ်၊ ထူထဲလှစွာသော မျက်နှာအရေပြားကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူဖြစ်သည်။ မစ္စတာရှောင်၏ အမူအယာမှာ လှည့်စားတတ်သူနှင့် မတူသည့်အတွက် ဖုန်းနံပါတ်ကို အလျင်အမြန် မှတ်ထားလိုက်သည်။
စိတ်ရှုပ်ထွေးမှုနှင့် ပုန်ကန်ထကြွလိုမှုတို့ကို ဖြတ်ကျော်ခဲ့ပြီးနောက် ရှောင်ကျားရှု၏ စိတ်အခြေအနေမှာ မူလအနေအထားသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှ်ိလာခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ သူသည် အလုပ်ကို အာရုံစူးစိုက်ကာ ရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင်ကို ခိုင်ခိုင်မာမာ ချထားတတ်သူဖြစ်သည်။ သို့မဟုတ်ပါလျှင် ဘွဲ့ကြိုတန်းနှင့် ဘွဲလွန်တန်းကို လေးနှစ်နှင့် ပြီးနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ "နှစ်ရာရှည်ကြာ အိပ်မက်ကမ္ဘာ" ၏ ဇာတ်ညွှန်းကို နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ် ဖတ်ရှုကာ အစီအစဉ်အသစ် ရေးဆွဲရန် တစ်ညသာ အချိန်ပေးလိုက်ရသည်။
ဒီရုပ်ရှင်ရဲ့ ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့က အချိန်မရွေး ရပ်တန့်သွားနိုင်တဲ့ အန္တရာယ်နဲ့ ကြုံနေရတာလေ ဘယ်လိုလုပ် စိတ်အေးလက်အေး ဖတ်နေရဲမှာလဲ ...
နှစ်နာရီကြာ အနားယူပြီးနောက် မနက်မိုးလင်းချိန်တွင် တမန်တော် ရိုက်ကွင်းသို့ ထွက်လာခဲ့ရပြန်တော့သည်။ "အေးစက်တဲ့ ရေခဲမင်းသားက တကယ်တော့ ချောမောတဲ့ မင်းသမီးတစ်ပါးတဲ့" ၏ ဇာတ်ညွှန်းနှင့် အစီအစဉ်စာအုပ်ကို မမေ့မလျော့ သယ်လာကာ ထုံးစံအတိုင်းပင် ဒါရိုက်တာလောနှင့် အခြားသူများအတွက်လည်း မနက်စာ ဝယ်လာခဲ့လိုက်သည်။ ပင်လယ်စာဆန်ပြုတ်ကို မွှေနေရင်း အချက်အလက်တစ်ပုံကြီးကို ဖတ်နေလိုက်သည်။
"မနေ့ညက ကောင်းကောင်း မအိပ်ခဲ့ရဘူးလား ..."
ကျိမြန်က သူ့ဘေးနား ဝင်ထိုင်ကာ မေးလိုက်သည်။