Chapter 100
ကျိမြန်က ခေါင်းကိုယမ်းကာ သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။
“အတွင်းလူတွေက အနှစ်သာရနဲ့ နည်းလမ်းကို ကြည့်ပေမယ့် အပြင်သူကတော့ ပျော်ရမလားဆိုတာကိုပဲ ကြည့်တယ်တဲ့ မင်းက အပျော်သက်သက်ကြည့်နေတာပဲ ဘယ်သူက စာသားအများကြီး ပိုရတယ် ဘယ်ဇာတ်ကောင်က ပိုနာမည်ကြီးတယ် ဘယ်သူ့ရဲ့ သရုပ်ဆောင်ချက်က ပိုကောင်းတယ် ဆိုတာကိုပဲ လိုက်ကြည့်နေတာ ...”
သူက ဗီဒီယိုကို ပြန်ရစ်ကာ သူ့ကို တိုက်တွန်းလိုက်သည်။
“ရှောင်ကျားရှုရဲ့ မျက်လုံးကို သေချာလေး ကြည့်ကြည့်လိုက် ...”
မယုံကြည်နိုင်သော ဖန်ခွင်းက ရှောင်ကျားရှု၏ မျက်လုံးတို့ကို နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။
“အတူတူပါပဲ ဘာထူးလို့လဲ ...”
“ထပ်ကြည့်လိုက် မင်းက တစ်သက်လုံး အေးဂျင့်ဖြစ်နေတော့မှာ လုံးဝကို သရုပ်မဆောင်နိုင်ဘူး ...”
ကျိမြန်က နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ရစ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။
သုံးလေးကြိမ်ခန့် ထပ်ကာထပ်ကာ ကြည့်ပြီးနောက် ဖန်ခွင်း၏ မျက်လုံးတို့ နာကျင်လာတော့သည်။ လက်ကိုမြှောက်ကာ မျက်လုံးကို ပွတ်မည်ပြုလိုက်ကာမှ အလင်းပွင့်သွားတော့၏။
“ငါသိပြီ မျက်လုံးတွေပဲ ...”
ခေါင်းတယမ်းယမ်းဖြင့်ပင် ဗီဒီယိုကို ပြန်ရစ်ကြည့်လိုက်သည်။ အထင်အမြင်သေးသည့် အကြည့်တို့နေရာတွင် အံ့ဩမှုတို့ အစားထိုး ဝင်ရောက်သွားတော့၏။
ရှောင်ကျားရှုက ဒါရိုက်တာ "အက်ရှင်" လို့ အော်လိုက်ကတည်းက လုံးဝ မျက်တောင်မခတ်တော့ဘူး ဘာလို့လဲသိလား သူက မျက်တောင်ခတ်စရာ မလိုတဲ့ စက်ရုပ်နေရာကနေ သရုပ်ဆောင်ရလို့ပဲ လူတစ်ယောက်က အကြာကြီး မျက်တောင်မခတ်ဘဲ နေရင် မျက်လုံးတွေ ခြောက်သွေ့နီရဲပြီး မျက်ရည်ဝဲလာမယ်ဆိုတာ အားလုံးအသိပဲလေ အဲဒါကြောင့် ကျိမြန် သူ့ကို ပြီးခဲ့တဲ့ နှစ် ထောင်ပေါင်းများစွာတုန်းက ဘာလို့ ကျရှုံးတာလဲ မေးတဲ့အခါ မျက်တောင်ခတ်လိုက်တာပေါ့ ...
