Chapter 91
ကျိမြန်က သူ့ကို ဖျတ်ခနဲကြည့်ကာ အတွေးပြောင်းလိုက်တော့သည်။
“ပင်လယ်စာပါဆို ပုစွန်မစားလို့ ဘယ်ဟာသွားစားရမှာလဲ... စီချွမ်အစားအစာ စားမလား ...”
စီချွမ်အစားအစာဆိုလည်း ကောင်းတာပဲ ယုန်ခေါင်းလေးရယ် ဝက်ဦးနှောက်အစပ်လေးရယ် ...
ရှောင်ကျားရှုက လျာကိုသပ်ကာ အားရပါးရ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
“ဟုတ် ဒါဆိုလည်း စီချွမ်ဟင်းလျာပဲ စားကြမယ်လေ စီချွမ်အရသာစစ်စစ် ရတဲ့ဆိုင်ကို ကျွန်တော်သိတယ် ရန်မင်တောင်ဘက်လမ်း ပေါ်မှာ ရှိတာ ကျွန်တော် လမ်းညွှန်ပေးမယ် ...”
ကျိမြန်က ကားကို သူပြောသည့်ဘက်သို့ ဦးတည်လိုက်သည့်တိုင် မိနစ်အနည်းငယ် ကြာလေတိုင်း ရှောင်ကျားရှုကိုသာ ငေးကြည့်နေ မိတော့သည်။ ရှောင်ကျားရှုမှာ သူ့အလိုလိုက်ကာ သဘောတူခြင်း မဟုတ်၊ အစားအစာကို အမှန်တကယ် နှစ်သက်ခြင်းဖြစ်ကြောင်း များစွာ သိသာလှပေသည်။ သူနှင့် အတူရှိနေတိုင်း များစွာ စဉ်းစားနေရန်မလို၊ သူဖြစ်ချင်သည်များကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြော၍ ရပေ သည်။ သူကြိုက်ပါလျှင် ကျယ်ကျယ်လောင်လောင်ဖြင့် သဘောတူကြောင်း ထုတ်ပြောမည်ဖြစ်ကာ မကြိုက်ပါလျှင်လည်း အခြားသူများ မလိုလားအပ်သည့် အတွေးမျိုး မတွေးနိုင်စေရန် အဝေးသို့သာ တိတ်တိတ်လေး ထွက်သွားမည်ဖြစ်သည်။ ရှောင်ကျားရှုနှင့် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရန် လွန်စွာ လွယ်ကူလှ၏။
ပျော်ရွှင်ဖွယ် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုမှာ အပေါ်ယံစကားမျှသာ မဟုတ်၊ မြင်သာနေသည့် အနာဂတ်ပင်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ တွေးလိုက်မိ သည့်အခါ ကျိမြန်မှာ ရှောင်ကျားရှုကို ရွေးချယ်မိသည့်အပေါ် များစွာ ဝမ်းမြောက်သွားမိတော့သည်။
လက်မှတ်ထိုးသည့်ကိစ္စကို ကိုင်တွယ်ရန်နှင့် အွန်လိုင်းပေါ်တွင် ကြေငြာချက် ထုတ်ပြန်ရန် ဟွမ်မိန်ရွှမ်မှာ သုံးရက်သာ အချိန်ယူလိုက် ရသည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ ရှောင်ကျားရှုကို ဝိတ်လျော့ခိုင်းရမည့် အချိန်သို့ ရောက်ရှိလာတော့သည်။
