Chapter 42
ဟွမ်မိန်ရွှမ်က သူမကို ရှောင်ကျားရှုနှင့် သတင်းမထွက်စေရန် ဆင်ခြင်ရမည်ဟု သတိပေးထား၍သာ မဟုတ်ပါလျှင် သူမကိုယ်တိုင် ပို့်စ်တင်လိုက်မည်ဖြစ်သည်။
နေ့လည်စာစားနေရင်း webpage ကို အပြန်ပြန်အလှန်လှန် refresh လုပ်ရင်း ဆယ်မိနစ်ကြာသွားသည့်တိုင် ရှောင်ကျားရှု၏ လှုပ်ရှားမှုတစ်စုံတစ်ရာကိုမှ မတွေ့ရသေးချေ။ လှမ်းကြည့်လိုက်သည့်အခါ တစ်ဖက်သူမှာ ထမင်းနောက်တစ်ပန်းကန်ပင် ထပ်ထည့်နေပြီး မြိန်ရေယှက်ရေ စားသောက်နေကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။
ဟေး Weibo မှာ ဘာမှ မတင်ဘူးလား လူတွေကို ဘယ်လို hype လာအောင် လုပ်ရမလဲဆိုတာကိုရော သိရဲ့လားဟ ...
မြောင်မူချင်မှာ သံမဏိဖြစ်မလာသည့် သံချောင်းများကို အလွန်မုန်းတီးပေသည်။
(ဒါက မှန်းထားသလို ဖြစ်မလာလို့ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်တဲ့ အခြေအနေမျိုးမှာ သုံးတာပါ)
ထိုအခါမှ လင်းလဲ့ယန်နှင့် ချိန်ဖမ်းရှင်းတို့လည်း သက်ပြင်းခိုးချနိုင်သွားတော့သည်။ သို့သော် ရှောင်ကျားရှုက စားသောက်ပြီးပါလျှင် တင်လိမ့်ဦးမည်လား မသိသေးသည့်အတွက် လုံးဝ စိတ်အေးလက်အေး မနေရဲ။ ယခုအချိန်တွင် အင်တာနက်သုံးစွဲသူများက သူ၊ ကျိကောနှင့် ဟန်ကောတို့ တမန်တော်ကို အတူတူ ရိုက်ကူးနေကြကြောင်း သတိထားမိလောက်မည်ဖြစ်သည်။ သူ၏ အရင်းအမြစ်နှင့် စမှတ်တို့ကိုပါ တူးဆွနေကြရာ ရှောင်ကျားရှုကိုပင် လွှမ်းမိုးနိုင်နေပြီဖြစ်သည်။ ယခုအချိန်တွင် ရှောင်ကျားရှုကသာ ဓာတ်ပုံတင်လိုက်ပါလျှင် မျက်နှာဖြတ်ရိုက်ခံရသည့်နှယ် ဖြစ်ပေလိမ့်သည်။
ရှောင်ကျားရှုက ဘာလို့ ပို့်စ်တင်မယ့်အကြောင်း တွေးနေနိုင်မှာလဲ တစ်ခြားသူတွေရဲ့ အတွေးတွေက ဒရမာတစ်သိန်းနဲ့ ပြည့်နှက်နေပေမယ့် ဒီတစ်ခေါက်နေ့လည်စာက တော်တော်လေး စားကောင်းတယ်လေ ...
ထိုအချိန်တွင် ကျိမြန်က သူ့ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည့်အခါ သူကလည်း တောက်တောက်ပပ ပြန်ပြုံးပြလိုက်၏။
ကျိမြန်၏ မျက်နှာမှာ တောင့်တင်းသွားကာ ဟန်မဆောင်နိုင်လောက်အောင် ရယ်မောလိုက်သည်။
