Chapter 114
တစ်ဖက်တွင်မူ ရှောင်ကျားရှူသည် အရပ်ရှစ်မျက်နှာအနှံ့ အကိုင်းများ ဖြာဝေနေသည့် ညောင်ပင်တစ်ပင်ကို ရှာတွေ့လိုက်၏။ ၎င်းမှာ သစ်လုံးအိမ် တည်ဆောက်ရန် မဆိုထားနှင့် အဆောက်အဦးကြီးတစ်ခုပင် ဆောက်လုပ်နိုင်ရာ မြေပြင်မှ နှစ်မီတာ သုံးမီတာအကွာရှိ အကိုင်းအချို့ကို စစ်ဆေးကြည့်ပြီးနောက် ပြောလိုက်သည်။
"ဒီနားမှာပဲ ဆောက်ကြရအောင် မြင့်လည်း မမြင့်ဘူး နိမ့်လည်း မနိမ့်ဘူး အနေတော်ပဲ ..."
"ငါလည်း အဆင်ပြေတယ်လို့ ထင်တယ် ဒါပေမယ့် သစ်ပင်အိမ် ဆောက်မယ်ဆိုရင် သံတွေအများကြီး လိုတယ် မဟုတ်လား ငါတို့မှာ သံချွန်မှ မရှိတာ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ ..."
ယုပိုင်ရှို့က မေးလိုက်သည်။
"ဒါဆိုလည်း ကြိုးနဲ့ပဲ ချည်လိုက်မယ်လေ အကြမ်းဖျင်း နေရာချကြည့်ပြီးမှ ဆောက်လို့ရမရ ခန့်မှန်းကြတာပေါ့ ..."
ရှောင်ကျားရှုက တစ်ခဏမျှ ရပ်တန့်ပြီးကာမှ ဆက်ပြောလိုက်သည်။
"ငါ ကမ်းစပ်မှာ ရေလွှာလျှောစီးတဲ့ ပျဉ်ချပ်ရှည်တွေ အများကြီး တွေ့ခဲ့တယ် အဲဒါတွေက သူများတွေ ပင်လယ်ထဲ စွန့်ပစ်လိုက်ရာကနေ ကမ်းစပ်မှာ တင်ကျန်နေခဲ့တဲ့ အမှိုက်လို့ ပြောလို့ရတယ် အဲဒါကို သွားယူပြီး ဆေးကြောလိုက်မယ် ဒါဆို အခင်းအနေနဲ့ သုံးလို့ရသွားပြီ ..."
"အယ် အဲဒီ့အကြံ ကောင်းသားပဲ ငါလည်း အတူတူလိုက်ခဲ့မယ် ..."
ယုပိုင်ရှို့က လက်ခုပ်နှစ်ဖက်ကိုတီးကာ ပြောလိုက်သည်။
"ပျဉ်ပြားတွေက သိပ်မလေးတော့ တစ်ယောက်တည်း သယ်လို့ရတယ် မင်းက ကိုယ်ထည်အကြမ်း ချထားကြည့်လေ အဲဒါက ပိုပြီး ပြဿနာများတယ် ..."
ရှောင်ကျားရှု၏ ပုံရိပ်မှာ တစ်ဖြည်းဖြည်း သစ်တောထဲသို့ တိုးဝင်ပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်။ သူ့နောက်မှ လိုက်လာသော PD နှစ်ဦးပင်လျှင် အမီမလိုက်နိုင်တော့။ သူ့ပုံစံမှာ ခြေထောက် ဒဏ်ရာရနေသူနှင့်ပင် မတူ။ ကျိမြန်ထက်ပင် ပိုမို အားအင်ပြည့်ဝနေသေးသည်။
