Chapter 66
လမ်းဘေးခွေးတစ်ကောင်က သူ့လက်ထဲရှိ အသားပေါင်မုန့်ကိုကြည့်၍ သွားစွယ်ငေါငေါဖြင့် မာန်ဖီပြလိုက်သည့်အတွက် မျက်နှာတစ်ခုလုံး ဖြူလျော်သည်အထိ ကြောက်ရွံ့သွားပြီး မုန့်ကိုလွှင့်ပစ်ကာ တုန်တုန်ရီရီဖြင့် ထွက်ပြေးလိုက်တော့သည်။
ရွှယ်မြောင်မှာ ဆက်ပြီး မကြည့်ရက်တော့သည့်အတွက် ဗီဒီယိုကို ချက်ခြင်းရပ်ကာ ဗလုံးဗထွေးအသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
"ဒါက တည်းဖြတ်ထားပြီးသား ရှစ်မိနစ်စာ ဗီဒီယို ဖြစ်တဲ့အတွက် အားလုံးရဲ့ အချိန်တွေကို မဖြုန်းမိအောင် အစအဆုံး ပြမနေတော့ပါဘူး တကယ်လို့များ စိတ်ဝင်စားလို့ အစအဆုံးကြည့်ချင်ရင် ရှောင်ရှုရဲ့ account မှာ link ချထားပေးပါတယ် ဒီနေ့သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲကတော့ ဒီလောက်ပါပဲ တက်ရောက်လာပေးကြတဲ့အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်..."
သူမက သားဖြစ်သူကိုကြည့်ကာ ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်သည်။
"ရှောင်ရှု ပြောစရာရှိသေးလား ..."
စင်အောက်ရှိ သတင်းထောက်များက ရုတ်ချည်း ထအော်လိုက်ကြသည်။
"ရှောင်ကျားရှု ကျေးဇူးပြုပြီး စကားနည်းနည်းလောက် ပြောပေးပါဦး ဒီလိုမျိုး မဟုတ်မမှန် အပြောခံရတဲ့အချိန်မှာ ဘယ်လို ခံစားရလဲ ..."
ရှောင်ကျားရှုက တစ်ခဏမျှ တွေးကာ ခေါင်းယမ်းပြလိုက်သည်။
"ပြောစရာမရှိပါဘူး ... သွားရအောင် ..."
သားအမိနှစ်ယောက်မှာ မှိန်ဖျော့ဖျော့ ကင်မရာမီးရောင်များကို နောက်ချန်ထား၍ လက်ချင်းတွဲကာ ထွက်လာခဲ့လိုက်ကြသည်။
ဆယ်စက္ကန့်ခန့် ရပ်နားထားချိန်တွင် အင်တာနက်တစ်ခွင်လုံး ဆွေးနွေးမှုများဖြင့် အုံကြွလာတော့သည်။ ဗီဒီယိုအပြည့်အစုံကို ကြည့်ရန် ရှောင်ကျားရှု၏ Weibo ကို ရောက်လာသူများလည်း အများအပြားပင်။ သူတို့မျက်လုံးဖြင့် မြင်လိုက်ရ၍သာ မဟုတ်ပါလျှင် အထက်တန်းလွှာတစ်ဦးက သရုပ်ဆောင်အရည်အချင်းကို စမ်းသပ်ရန် အလို့ငှာ ပိုင်ဆိုင်သမျှကို ခဝါချ၍ လမ်းပေါ်တွင် အိမ်ခြေယာမဲ့အဖြစ် နေထိုင်ခဲ့ကြောင်း လုံးဝ ယုံကြည်နိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ သူ၏ အလေးအနက်ထားမှုနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါလျှင် ဂျက်စီ၊ ဂျင်ရှီဂျွန်းနှင့် လင်းလဲ့ယန်တို့မှာ ဘာမှပင် မဟုတ်တော့။